Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Για την απεργία των δημοσιογράφων‏...

 

Γράφει ο Ουδέτερος
Τι έγινε ρε μάγκες, σας μπήκε και σας το αγγούρι τώρα και ξεκινήσατε απεργίες. Τι νομίζατε, σε καιρό ύφεσης, θα μένατε εσείς απʼ έξω. Ένα ολόκληρο σύστημα ΜΜΕ που συντηρείται εξ ολοκλήρου από τα πολιτικά κόμματα δεν θα κατέρρεε κάποια στιγμή. Έκαναν απεργία οι νταλικέρηδες, τους κατακρίνατε, διαστρεβλώνατε τα θέματα και τους θάβατε από τα κανάλια σας, έκαναν απεργία οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ, τους κατακρίνατε, διαστρεβλώνατε τα θέματα και τους θάβατε από τα κανάλια σας, έκαναν απεργία οι λιμενικοί, τους κατακρίνατε, διαστρεβλώνατε τα θέματα και τους θάβατε από τα κανάλια σας.
Τώρα που ήρθε η σειρά σας να κάνετε απεργία ξέρετε ποια είναι η συμπαράσταση που έχετε από τον Έλληνα πολίτη. Πάρτε τα τρία μας. Καλά να πάθετε. Να μάθετε να είστε δίκαιοι και αντικειμενικοί και να μην κρύβεστε πίσω από τα κόμματα. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να εργάζονται προς όφελος του γενικού συνόλου και όχι προς όφελος των κομμάτων. Αυτό που καταφέρατε είναι να...
 μην σας εμπιστεύεται πλέον κανένας. Γιʼ αυτό και τα δελτία ειδήσεων έχουν πατώσει στην τηλεόραση. Καλύτερα να βλέπεις στον Alpha πως τηγανίζουν τον μπακαλιάρο παρά να βλέπεις την Τρέμη που προσπαθεί να σε πείσει ότι για όλα φταίει ο εργαζόμενος πολίτης και κανένας άλλος. Και αν δεν βάζατε και στις εφημερίδες τα CD και τα DVD, τότε δεν θα πουλάγατε απολύτως τίποτα. Πάρετε παράδειγμα τους Ιρλανδούς δημοσιογράφους. Δημοσιογράφοι με τρυφερά και όχι τρυφερά δημοσιογράφοι που είστε εσείς. Είναι που βάζεις το τρυφερά (με το τρυφερά το πιάσατε το υπονοούμενο, δεν θέλω να γίνομαι χυδαίος όπως λέει και ο Λαζόπουλος, μην με κόψει η ΕΣΗΕΑ στον αέρα).
Πήραν συνέντευξη οι Ιρλανδοί δημοσιογράφοι τον πρωθυπουργό και τον υπουργό οικονομικών της χώρας τους και τους ξέσκισαν και τους δύο. Ψεύτες τους ανέβαζαν, ψεύτες τους κατέβαζαν, προδότες τους ανέβαζαν, προδότες τους κατέβαζαν. Οι δικοί μας (6 σε σύνολο απʼ ότι θυμάμαι) μαζεύτηκαν σε ένα τραπέζι για να πάρουν συνέντευξη από τον Παπανδρέου και αντί να τον ξετινάξουν, γιατί άλλα μας έλ!
εγε και άλλα έκανε, αυτοί μόνο π… που δεν τον πήραν.
Είστε απαράδεκτοι, και ό,τι σας συμβεί σας αξίζει.
Ευχαριστώ

Προπηλάκισαν τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ



Του πέταξαν μπουκάλια με νερό και κόκκινη μπογιά

Επεισόδιο με τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ έξω από το υπουργείο Εργασίας. Την ώρα που ο Πάνος Σόμπολος βρισκόταν πάνω στην εξέδρα, που έχει στηθεί για τις καθιερωμένες ομιλίες, κάποιοι από τους παρευρισκόμενους εκσφενδόνισαν εναντίον του μπουκάλια με νερό και κόκκινη μπογιά, αλλά και διάφορα άλλα αντικείμενα.

Αρχικά, ο πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών κρύφτηκε πίσω από τους άνδρες των ΜΑΤ, που ούτως ή άλλως βρίσκονταν έξω από το υπουργείο Εργασίας, και στη συνέχεια βρήκε καταφύγιο στην παρακείμενη στοά.

Αυτή την ώρα, δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, που απεργούν σήμερα διαμαρτυρόμενοι για τις μαζικές απολύσεις και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, κατευθύνονται προς το υπουργείο Οικονομικών

Εικοσιτετράωρη απεργία των επαγγελματιών δημοσιογράφων Ε, και ???



Κάνουν απεργία !!!  Ε, και ???  Θα χάσει η Βενετιά  βελόνι …

Οπως έστρωναν – ας κοιμηθούν  τώρα ….

Η  ώρα της τιμωρίας τους πλησιάζει ….

Κανείς δεν θα λυπηθεί τους “δούρειους ίπους” των κάθε είδους διαπλοκών και διαστροφών …

Το αρχιλαμογιο της δημοσιογραφιας

Πριν λιγα χρονια δηλωνε οτι τα περουσιακα του στοιχεια ειναι,ενα διαμερισμα στο Κολωνακι,ενα
τζιπ και 6 εκ.δραχμες σε καταθεσεις.
 Μετα ηρθε το ΘΕΜΑ και η ΖΟΥΓΚΛΑ.Και τοτε το διαμερισμα εγινε βιλλαρες τα 6 εκ.εγιναν δις
 και το τζιπ αμαξαρες.Δεν διστασε να ξεκινησει ενα βρωμικο πολεμο μεσα απο το  TV ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ του zougla.gr εναντιον του πρωην συνεργατη του Σωκρατη Γκολια ο οποιος γνωριζοντας το ποιον του ανθρωπου δηλωσε
οτι φοβάται για την ζωή του. Κατήγγειλε μάλιστα οτι ο Μάκης απειλούσε να πυροβολήσει τον Θέμο Αναστασιάδη στη διάρκεια του σκανδάλου Ζαχόπουλου, αλλά και οτι οι εργαζόμενοι στο zougla.gr είναι ανασφάλιστοι
Προφητική αποδείχτηκε η δήλωση του Γκιόλια καθώς λίγους μήνες μετά έπεσε νεκρός από σφαίρες της ΣΕΧΤΑ (;)

Σημερα που ο Ελληνικος λαος και η χωρα μας δοκιμαζεται,δεν χανει ευκαιρια μεσα απο τις (εκ)πομπες του στον ΑΛΤΕΡ,να δηλωνει οτι ο ιδιος δεν εχει οικονομικο προβλημα.Αληθεια θα μας πει ποτε ποσες καταθεσεις εχει στο εξωτερικο;Την ιδια ωρα ασχολειται ενα μηνα περιπου ποιος βουλευτης εχει αποσπασει την γυναικα του,την αδελφη του,τον γιο του στο πολιτικο του γραφειο και σε σχετικη ερωτηση θεατη να απαντα οτι η γυναικα του δουλευε δυο χρονια πριν παντρευτουν ,στην εκπομπη του και ειναι η χειροτερα αμοιβομενη.Δεν λεει ομως το λαμογιο, οτι η Κιλιαν εκεινα τα δυο χρονια ηταν γκομενα του και τον μισθο της τον παιρνει κατω απο το τραπεζι.Στην τελευταια του εκπομπη το θεμα του ηταν ποσο στοιχησαν τα επιπλα της υφυπουργού Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας, Ελπίδας Τσουρή.Θα περιμενουμε στην επομενη εκπομπη του να μας πει ποσο στοιχησε το γραφειο και το ξηλωμα των μαρμαρων της Αννας Νταλαρα.Αλλα εκει δεν τον παιρνει βλεπετε πηγαινουν παρεα για ψαρεμα με τον Νταλαρα...

Δεν καταντάμε Ελλάδα!...

Από τον Νίκο Παλάτζα
H ξεφτίλα. Δήλωση του Ούγκο Τσάβες (Ιούλιος 2010) - FINANCIAL TIMES
Πρόεδρος Βενεζουέλας:
Με ρωτάτε γιατί στείλαμε φυλακή όσα στελέχη μας κλέψανε; Γιατί κλέψανε! Και δεν τους τιμωρήσαμε εμείς αλλά οι θεσμοί.
Μου λένε «γιατί άφησες να μπει φυλακή ο υπουργός άμυνας και δεν τον κάλυψες επειδή ήταν προσωπικός σου φίλος;». Μα... γιατί έκλεψε! Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, την πίστη του λαού στη κυβέρνηση. Πρόδωσαν τον Λαό, τη Δημοκρατία, το Στρατό, την Πατρίδα, το Έθνος; Τιμωρούνται από τη Δικαιοσύνη! Αν τους αφήσεις θα διαφθείρουν κι άλλους. Γι' αυτό φυλακίστηκαν.
Τιμωρώντας τη διαφθορά κρατάμε γεμάτα τα ταμεία και τη Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη...
 μαφία των τραπεζών μακριά απ' τα πόδια μας.
Δεν καταντάμε Ελλάδα!

Από τις 6 το πρωι γίνονται κανονικά όλα τα δρομολόγια των πλοίων απ' όλα τα λιμάνια.

Την ανακοίνωση για την επιστράτευση έκανε χθες ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων Γιάννης Διαμαντίδης, κάνοντας λόγο για αδιαλλαξία και επίδειξη κοινωνικής ανευθυνότητας από την πλευρά της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας αλλά και της Ένωσης Επιχειρήσεων Ναυτιλίας.

Ο κ. Διαμαντίδης αναφέρθηκε στη συνάντηση που είχε νωρίτερα στο υπουργείο τον γγ της ΠΝΟ και τον πρόεδρο της ΕΕΝ σε μια ύστατη προσπάθεια, όπως είπε, να σταθούν στο ύψος των ευθυνών τους και να ανασταλούν για τρεις μέρες οι κινητοποιήσεις προκειμένου να βρεθεί λύση. «Η αδιαλλαξία των δύο πλευρών που οδήγησε σε προγραμματισμένο ναυάγιο», ανέφερε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση διαμεσολαβώντας επανειλλημένα έπραξε στο ακέραιο το καθήκον της.

Μίλησε επίσης για επείγουσα κοινωνική ανάγκη εξαιτίας των ελλείψεων σε ιατροφαρμακευτικό υλικό στα νησιά, ενώ αναφέρθηκε και στην ακραία κατάσταση οι νεκροί να μην μπορούν να μεταφερθούν από και προς τα νησιά για να ταφούν.

ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ...

ΜΗΝ ΣΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΑΣΥΣΤΟΛΑ [ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΙΣΟΤΙΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΦΕΡΑΝ ΑΥΤΕΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ]
Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΙΤΙΑ
1] Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
2] ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΚΟΙ [ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ]ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΣ!!!! ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ...
 ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.....
3] Η ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΑΘΗΚΕ ΛΟΓΩ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ
4] ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ [43 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΤΑ ΜΕΣΟ ΟΡΟ!!!!]
5] ΟΙ ΚΛΕΨΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΙΖΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΘΗΚΑΝ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΛΗΡΩΣ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΔΙΑΒΡΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ
6] ΤΑ 80 ΔΙΣ ΔΩΡΟ!!!!! ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΠΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΓΑΠ
ΤΟ 2009 ΚΑΙ ΤΟ 2010 ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ τελευταίο ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ
[ΑΝ ΑΝΑΛΟΓΙΣΘΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΔΝΤ ΤΟ ΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΓΙΑ 10ΔΙΣ/ΕΤΟΣ ΣΥΝΟΛΟ δηλαδή 30 ΔΙΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ 6 ΔΙΣ!!]
Σόλων Αθηναίος

Ο Γιώργος Φούντας πήγε στη Μελίνα...

Από το "press-gr"
Αυτοί που έπρεπε να συγκινηθούν από τον θάνατο του Γιώργου Φούντα, οι περισσόεροι έχουν φύγει... Είναι σα να πέθανε ο Έρολ Φλιν και να ταράχτηκαν οι σημερινοί σαραντάρηδες Αμερικάνοι, μεγαλωμένοι απο τον Κλιντ Ίστγουντ και τον Σταλόνε...
Γι΄αυτό αύριο θα δούμε μόνο ηλικιωμένους να του λένε με το στερνό χειροκρότημα αντίο και να θυμούνται το πέρασμα από το κινηματογράφο ενός ντόμπρου ηθοποιού που υποδύθηκε γνήσιους Έλληνες...
Για τον Γιώργο Φούντα, που ανάμεσα στις δεκάδες ταινίες του, έγραψε...
ιστορία στη "Στέλλα", στο "Ποτέ την Κυριακή", στα "Κόκκινα φανάρια" και στο τηλεοπτικό "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται", η ζωή του ήταν μπροστά στις κάμερες, στο σπίτι τους με τη σύντροφό του Χρυσούλα Ζώκα και στην εξέδρα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας...
Ούτε ένα ερωτικό σκάνδαλο, χωρίς παρουσίες στις τηλεοπτικές εκπομπές, χωρίς συνεντεύξεις και φλυαρίες, το αγόρι ήρθε από τη Παρνασσίδα και έφυγε απο την Αθήνα, άντρας αντάξιος συμπρωταγωνιστής της Μελίνας...
Καλό ταξίδι Γιώργαρε... BINTEO

ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=44116948



Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Η απόλυτη βία των μηχανισμών καταστολής...


M.I.A, Born Free from ROMAIN-GAVRAS on Vimeo.

Γιατί ελιά;...

ΟΠΑΠ: Ενα ανοικτό σκάνδαλο...

Από τον Νίκο Παλάτζα (press-gr)
Την ίδια ώρα που η ελληνική κοινωνία έχει γονατίσει από την ανεργία και την ανέχεια, στο ΟΠΑΠ συνεχίζουν να ζουν στην χλιδή και στη σπατάλη χωρίς να έχουν καταλάβει τίποτα.
Έτσι λοιπόν ο κύριος Ραντι Αντερσον (Σύμβουλος) ο κος Φουρίδης (απλός υπάλληλος) και ο κύριος Αλεξοπουλος (Σύμβουλος) πήγαν με όλα τα έξοδα πληρωμένα στη Βραζιλία.
Ναι καλά ακούσατε στη Βραζιλία!
Είναι ζεστά ακόμη και μπορούν να κάνουν το μπανάκι τους.
Πάνω από 30.000 Ευρώ έχει κοστίσει το ταξείδι.
Τι σχέση έχει ο ΟΠΑΠ με τη Βραζιλία δε ξέρω...
Μάλλον τους έστειλε ή να φέρουν κοπέλες για το καρναβάλι ή να μεταφέρουν τίποτα από αυτά που έχει η ΟΠΑΠ στην offshore εταιρία που έχει. Ναι οffshore κύριοι.
Κυριε Σπανουδάκη δεν ντρεπόσαστε να...
 στελνετε ταξιδάκια τους υπαλλήλους
Δεν χρειάζεται να σας πω τα παρατσούκλια έχουν στην αγορά....οι κύριοι αυτοί. Απλά να αναφέρω το ένα "τυρέμπορος"
Δεν σας τιμούν κύριε Σπανουδακη, οι ενέργειες αυτές.
Ούτε φυσικά οι αδιαφανείς συμβάσεις που έχετε υπογράψει αυτό το διάστημα και υπάρχουν στα χέρια μας ήδη (δεν χρειάζεται να τις κρύβετε) θα σας τις πούμε εμείς.
Κύριε Σπανουδάκη διοικήστε τον ΟΠΑΠ με σεβασμό στο δημόσιο χρήμα.

ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΟΙ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

 

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης, κατά τη χθεσινή Γενική Συνέλευση των μελών της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, ζήτησε από τις επόμενες ώρες να υπάρχει αυξημένη πανελλαδική ετοιμότητα των εισαγγελέων, υπευθύνων για τις φυλακές, χωρίς ωστόσο να αναφέρει τους λόγους. Σύμφωνα με πληροφορίες, από σήμερα αναμένεται να αρχίσουν σε όλες τις φυλακές της χώρας κινητοποιήσεις των κρατουμένων, δηλαδή να ξεκινήσει αποχή από το συσσίτιο η οποία εν συνεχεία θα μετατραπεί σε απεργία πείνας...
Αυτές οι δημοσιογραφικές πληροφορίες επιβεβαιώνονται από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων.Κατά τις ίδιες πληροφορίες έχει δημιουργηθεί οργανωμένο τηλεφωνικό δίκτυο επικοινωνίας μεταξύ των κρατουμένων, ενώ παράλληλα έχουν δημιουργηθεί ομάδες που συντονίζουν τις κινητοποιήσεις σε όλα τα καταστήματα κράτησης.Στα αιτήματα των κρατουμένων περιλαμβάνεται το πρόβλημα του υπερπληθυσμού των φυλακών, οι συνθήκες κράτησης, η περίθαλψη, το καθεστώς χορήγησης των πενθήμερων αδειών, η μείωση των ποινών και η εφαρμογή του εναλλακτικού θεσμού έκτισης των ποινών.Η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης είναι γνώστης αυτών των προθέσεων των κρατουμένων και είναι σε επιφυλακή, αναμένοντας τις εξελίξεις, ενώ για το θέμα αυτό έχει ενημερωθεί και η ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

ΚΛΟΠΗ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ

Το διήμερο 26/28-11-2010 άγνωστοι δράστες αφού έθραυσαν το τζάμι παραθύρου του ισογείου του Δημαρχείου Στράτου Αιτωλ/νίας, εισήλθαν εντός αυτού και αφαίρεσαν δύο (2) ηλεκτρονικούς υπολογιστές (κεντρικές μονάδες και οθόνες) συνολικής αξίας εξακοσίων (600.00) Ευρώ.
Για την αναζήτηση – σύλληψη των δραστών ενεργείται προανάκριση από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Αγρινίου.-Να αναφέρουμε ότι με παρόμοιο τρόπο το φαινόμενο είχε επαναληφθεί πριν απο 1,5 χρονο περίπου

Σαν σήμερα έφυγε ο "Μάρκος", ένας μεγάλος αγωνιστής της ελευθερίας και του σοσιαλισμού...

Η ΜΝΗΜΗ είναι το καλύτερο ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ!
Κώστας Τσίμας: Στα νιάτα για να εμπνέονται, να αγωνίζονται και να ελπίζουν...

«Ένα φάντασμα πλανάται πάνω απ’ την Ευρώπη. Ναι, αλλά και ένα ουράνιο τόξο, και το ΠΑΚ ήταν (είναι) ένα από τα χρώματα του φάσματός του.
Το κληροδοτούμε στους κάτωθι:
α). Στα νιάτα για να εμπνέονται, να αγωνίζονται και να ελπίζουν
β). Στο σύστημα για να φοβάται.»
Κώστας Τσίμας, Οκτώβρης 2001

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Διορισμοί: Όλα εδώ πληρώνονται ... Γάκια

του Δημήτρη Καμπουράκη
Τις επόμενες εκατό(;) μέρες, υποτίθεται ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην σκληρότερη παρέμβαση που έγινε ποτέ για να αντιμετωπίσει τα θηριώδη ελλείμματα και την απερίγραπτη ανοργανωσιά τού στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Είμαι βέβαιος ότι ο Γιώργος Παπανδρέου βλαστημά την τύχη που έριξε σ’ αυτόν τον κλήρο να προχωρήσει στην επικείμενη σφαγή, οφείλει όμως να συνειδητοποιήσει ότι το σημερινό του «χρέος» αποτελεί ένα είδος εκδίκησης της ιστορίας.
 Διότι τα τελευταία τριάντα χρόνια, ήταν πρωτίστως οι κυβερνήσεις τού ΠΑΣΟΚ που παραφούσκωσαν με προσωπικό τις δημόσιες υπηρεσίες και ειδικά τις «πολυτελείς» ΔΕΚΟ, οι οποίες σήμερα ξαπλώνουν στην κλίνη του Προκρούστη. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα ποσοστά που παίρνει η ΠΑΣΚΕ σ’ όλους αυτούς τους οργανισμούς (μεταξύ 50% και 70%), για να καταλάβει τι είχε γίνει διαχρονικά. Εφ’ όσον λοιπόν το ΠΑΣΟΚ καρπώθηκε επί δεκαετίες τα πολιτικά οφέλη αυτών των διορισμών, αποτελεί πράξη στοιχειώδους ιστορικής δικαιοσύνης να εισπράξει τώρα και το πολιτικό κόστος τής κατεδάφισης αυτού του οικοδομήματος.


Για να είμαι ακριβοδίκαιος, πιστεύω ότι ο Καραμανλής έχει τεράστιες ευθύνες διότι επί των ημερών του ξεχείλισε το ποτήρι, χωρίς ο ίδιος να κάνει το παραμικρό για να το αντιμετωπίσει με τη εθνική ευθύνη που έπρεπε να έχει ένας σοβαρός Πρωθυπουργός. Παρέδωσε την εξουσία και κάθισε σε μια γωνιά για να παίξει το μπεγλέρι του, το οποίο τον συντροφεύει πλέον σ’ όλες τις δημόσιες εμφανίσεις του. Όμως, από τη μέση που βρισκόταν το ποτήρι της εθνικής οικονομίας το 1974 του γέρο-Καραμανλή έως την υπερχείλιση του ανιψιού το 2009, το περισσότερο νερό το έριξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Έχω προσωπική αντίληψη του γεγονότος ότι από το 1981 μέχρι και το 1996 τουλάχιστον, όποιο υψηλό ή μεσαίο «στέλεχος του Κινήματος» επέλεγε να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα, θεωρούνταν τους υπόλοιπους χαζός ή ιδιόρρυθμος. Ήταν τόσο εύκολο να μπει κανείς σε μια καλή θέση του δημοσίου, τόσο επαρκείς οι αποδοχές από την πρώτη στιγμή και τόσο γρήγορη η ανέλιξη, που έμοιαζε με παλαβομάρα η επιλογή του σκληρού δρόμου μιας καριέρας εκτός κράτους. Ο διορισμός ήταν σχετικά απλή υπόθεση και καλά αμειβόμενες θέσεις υπήρχαν παντού. Ιδιαίτεροι υπουργών και γραμματέων, συνδικαλιστές, διευθυντές, προϊστάμενοι, μετακλητοί σε βουλευτές, κολλητοί κομματικών νομαρχών και δημάρχων, όλοι έβρισκαν τρόπο να διοριστούν μόνιμοι. Αλλά και όποιος έμπαινε σε μια απλή θέση του δημοσίου, κατ’ ευθείαν μεταφερόταν στις παραπάνω θέσεις για να πληρώνεται καλύτερα και να ασκεί τοπική ή κλαδική εξουσία.
Εκείνα τα χρόνια δημιουργήθηκε το σώμα των εργαζομένων στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, που αποτελεί σήμερα το σκληρό ΠΑΣΟΚ με το οποίο καλείται να συγκρουστεί ο Γ. Παπανδρέου. Είναι πράγματι σάρκα από τη σάρκα του κόμματος του. Αυτή η σάρκα τον στήριξε με πάθος και αυτήν καλείται τώρα ο πρωθυπουργός να ακρωτηριάσει. Το πιο δραματικό για τον Παπανδρέου είναι ότι αυτός ο σκληρός κομματικός μηχανισμός ήταν η αιχμή του προσωπικού του δόρατος στις εσωκομματικές εκλογές κόντρα στον Βενιζέλο. Πρόκειται για πολλές χιλιάδες άτομα που επί χρόνια έμαθαν να ζουν με σχετικά υψηλές αποδοχές χωρίς να πολύ-δουλεύουν, βοήθησαν την αντιπολιτευτική πολιτική του ΠΑΣΟΚ με σκληρές συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις όταν κυβερνούσε η ΝΔ, στήριξαν προσωπικά τον Γιώργο στα εσωκομματικά και τώρα μπαίνουν στο στόχαστρο τού εκλεκτού τους. Με απλά λόγια, θα γίνει της κακομοίρας.
Ξέρω ότι οι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης μπορούν εύκολα να δείξουν έγγραφα και στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή διόρισε πάνω από 150.000 υπαλλήλους. Καλά κάνουν και τα λένε, ξεχνούν όμως ότι λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 1985 και του 1989, οι αιτήσεις διορισμού στο δημόσιο συμπληρωνόντουσαν κατά χιλιάδες στην Χαριλάου Τρικούπη κι από κει έφευγαν για τις δημόσιες υπηρεσίες. Τότε διορίστηκαν οι δημόσιοι υπάλληλοι που ουρλιάζουν σήμερα, βλέποντας τις αποδοχές τους να μειώνονται και τους οργανισμούς τους να συγχωνεύονται ή να καταργούνται. Μπορεί το 1993 που ο Σαμαράς έριξε τον Μητσοτάκη να ζήσαμε την πρωτόγνωρη εμπειρία διαδηλώσεων από εκτάκτους των ΔΕΚΟ, οι οποίοι με εντολή της Ρηγίλλης είχαν ξεχυθεί στους δρόμους βρίζοντας τον «αποστάτη» διότι έριξε την κυβέρνηση πριν προλάβει να τους μονιμοποιήσει, ξεχνάμε όμως αυτά που ακολούθησαν.
Μέσα στον νόμο Πεπονή το1994 που καθιέρωσε το ΑΣΕΠ για να σταματήσουν όλα αυτά, υπήρχε διάταξη για «αποκατάσταση διωχθέντων από την προηγούμενη κυβέρνηση». Ουδείς γνωρίζει πόσοι διορίστηκαν στο δημόσιο μ’ αυτή την απίθανη διάταξη. Όλοι όσοι είχαν έστω και μια ελάχιστη ενασχόληση στον στενό ή ευρύτερο δημόσιο τομέα την περίοδο 1986-89, θεωρήθηκαν κυνηγημένοι από τη Δεξιά και «τακτοποιήθηκαν» μέσα σε μια νύχτα. Όλοι ανεξαιρέτως οι συμβασιούχοι εκείνων των χρόνων,  φουρνιές φοιτητών που δούλευαν τηλεφωνητές για ένα χαρτζιλίκι στα "τρίωρα" του ΟΤΕ, έκτακτοι στις διαλογές δελτίων του ΟΠΑΠ και προσωρινοί ταμίες του Ιπποδρόμου, έλαβαν ξαφνικά μετά από 5 χρόνια ειδοποίηση ότι διορίζονται στο δημόσιο. Οι πιο πολλοί έμειναν άναυδοι, καθότι δεν είχαν καταλάβει ότι ήταν διωχθέντες. Την άλλη μέρα έτρεξαν κι έπιασαν δουλειά στα υπουργεία και τις νομαρχίες. Ακόμα κι αυτούς που είχαν δουλέψει στον «Οργανισμό διεκδίκησης των Ολυμπιακών αγώνων 1996», ο οποίος –λογικότατα- διαλύθηκε όταν η Αθήνα τους έχασε στην ψηφοφορία 1990, διορίστηκαν ως κυνηγημένοι. Μιλάμε για πολλές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Η αλήθεια είναι ότι με τη θέσπιση του ΑΣΕΠ σταμάτησαν οι απ’ ευθείας διορισμοί στο δημόσιο με σχέση μονιμότητας, κάτι που έκαναν κατά κόρον οι κυβερνήσεις Ανδρέα Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Άρχισε μετά η φάμπρικα των εκτάκτων και των συμβασιούχων, φάμπρικα που υπηρέτησαν πιστά οι κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή. Επίσης, σχεδόν όλοι οι εκλεγμένοι δήμαρχοι και νομάρχες της επικράτειας. Τώρα τέλειωσε κι αυτό. Όμως οι παλιοί λογαριασμοί παραμένουν ανοικτοί και καλείται τώρα να τους πληρώσει ο Γιώργος Παπανδρέου. Μπορεί ο ίδιος να διατείνεται ότι προσωπικά δεν φταίει, το κόμμα του όμως φταίει και παραφταίει. Η Δεξιά την πληρώνει ήδη για όσα έκανε. Είναι τρία κομμάτια και μακριά από κάθε προοπτική εξουσίας. Θα την πληρώσει τώρα και το ΠΑΣΟΚ, καθώς είναι υποχρεωμένο να τα βάλει με τον ίδιο του τον ιστορικό εαυτό. Απλό είναι.
Το δυστύχημα είναι ότι κάποιοι τα έλεγαν από τότε και στις δύο παρατάξεις. Ήταν λίγοι ομολογουμένως και η καθαρή ματιά τους προς το μέλλον εξελήφθη ως πολιτική διαστροφή. Όσοι τα είπαν μέσα στη ΝΔ χαρακτηρίστηκαν «ακραίοι νεοφιλελεύθεροι» κι όσοι τα είπαν μέσα στο ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίστηκαν «Δεξιοί» ή «αντι-Παπανδρεϊκοί». Μιας και αναφέρομαι στο ΠΑΣΟΚ σήμερα, θυμάμαι σαν τώρα τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη (ένα στέλεχος με περίεργες για την εποχή απόψεις, που ηγείτο της φράξιας των «Ιταλών») να σηκώνεται στο πρώτο συνέδριο του Κινήματος το 1983 και να λέει μπροστά στον Ανδρέα Παπανδρέου: «Σ’ ένα κόμμα που όλα τα μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου έγιναν υπουργοί κι όλα τα μέλη της Κεντρικής του Επιτροπής έγιναν Νομάρχες ή Διοικητές Οργανισμών, είναι φυσικό όλα τα μέλη των τοπικών οργανώσεων να απαιτούν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι.» Τι κράξιμο έφαγε από τους συνέδρους δεν περιγράφεται. Φυσικό ήταν, αφού πήγαινε να τους χαλάσει τη δουλειά.
Δεν κατηγορώ όσους τον έκραζαν τότε. Έτσι ήταν οι εποχές και δεν θα μπορούσε κανείς να απαιτήσει από απλούς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ να διαθέτουν  πολιτική διορατικότητα που θα έφτανε σε βάθος τριακονταετίας. Το γεγονός όμως ότι αυτοί που κρατούσαν τα ηνία της εξουσίας δεν είχαν ούτε καν λογιστική διορατικότητα, αποτελεί έγκλημα. Ήταν θέμα απλής αριθμητικής να δουν που πάει ο τόπος με τόσες σπατάλες και διορισμούς. Ήταν θέμα απλής λογικής να δουν ότι μια ολόκληρη γενιά διαπαιδαγωγείται σε μια αντιπαραγωγική λογική που μόνο δεινά επρόκειτο να φέρει. Αλλά η αυτονόητη λογική ήταν εκτός πεδιάς εκείνους τους καιρούς. Σε μια από τις τελευταίες κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου (κάπου μεταξύ 1986 και 1988), τοποθετήθηκε Υπουργός Μεταφορών κάποιος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, ονόματι Παπαδημητρίου. Ήταν ήδη πασίγνωστος ως ακραίος παλαιοκομματικός προερχόμενος από την Ένωση Κέντρου και όλοι στο ΠΑΣΟΚ τον ήξεραν με το παρατσούκλι «Γάκιας».
 Ο Γάκιας πήρε το υπουργείο με τους δεκάδες εποπτευόμενους οργανισμούς πολυτελείας, τις σημερινές ΔΕΚΟ, στις οποίες μπορούσε να διορίζει απ’ ευθείας και χωρίς διαγωνισμούς ή προσκόματα. Στα χέρια του είχε ΟΤΕ, Ολυμπιακή, ΕΛΤΑ, ΟΣΕ, Αστικές Συγκοινωνίες, ΚΤΕΛ κλπ. Το υπουργείο ήταν τότε στη Φιλελλήνων. Ο νέος υπουργός, άδειασε το μεγαλόπρεπο τραπέζι που είχε μπροστά του από περιττές  τηλεφωνικές συσκευές, έγγραφα, ντοσιέ και άλλα παρόμοια και γέμισε την πελώρια επιφάνεια με τετράγωνα χαρτάκια, πάνω στα οποία υπήρχαν ονόματα ψηφοφόρων του. Δεν έκανε τίποτα άλλο όλη την ημέρα, παρά να καλεί τους διοικητές των οργανισμών και τους διευθυντές του υπουργείου και να τους δίνει χαρτάκια, με εντολή να διορίσουν όσους ήταν γραμμένοι σ’ αυτά. Το έκανε τόσο απροκάλυπτα που δημιουργήθηκε σάλος. Το γράψανε οι εφημερίδες και δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες του γραφείου με τα χαρτάκια στοιχισμένα και τον υπουργό να χαμογελά από πάνω τους. Στον επόμενο ανασχηματισμό, ο Ανδρέας Παπανδρέου τον έδιωξε. Τότε ο Γάκιας, έστειλε στον πρωθυπουργό και στις εφημερίδες μια επίσημη επιστολή, με την οποία εξηγούσε ότι οι διορισμοί του αποτελούσαν προϊόν κοινωνικής δικαιοσύνης: Επειδή ο πληθυσμός της Αιτωλοακαρνανίας ήταν (αν θυμάμαι καλά τους αριθμούς) το 7% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, ενώ το ποσοστό των Αιτωλοακαρνάνων που υπηρετούσαν στο δημόσιο ήταν μόλις το 4% των δημοσίων υπαλλήλων, θέλησε να αποκαταστήσει την ισότητα διορίζοντας αυτό που υπολείπονταν(!). Όλοι τότε γέλασαν, κανένας όμως δεν σκέφτηκε ότι ο τέως υπουργός εγκληματούσε, ούτε κανείς ζήτησε απ’ αυτόν ή από οποιονδήποτε άλλον ευθύνες. Αυτός έφυγε, οι διορισμένοι μείνανε και τώρα είναι απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου. Χαιρετίσματα…

«Μυστικός δείπνος» Βενιζέλου με βουλευτές

Έντονες διεργασίες γίνονται στο ΠΑΣΟΚ όπως διαφαίνεται από το δείπνο που οργανώθηκε στο σπίτι του βουλευτή Δημήτρη Λιντζέρη, την επομένη του δεύτερου γύρου των δημοτικών εκλογών. Στο δείπνο συμμετείχαν τρία μέλη της κυβέρνησης, ο υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος και η υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μιλένα Αποστολάκη, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας RealNews.

Παρόντες, επίσης, μεταξύ άλλων, οι βουλευτές Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Τάκης Ρήγας, Τόνια Αντωνίου και Γιώργος Λιάνης, καθώς και ο πρώην βουλευτής Αχαΐας -που είχε στηρίξει ο Κώστας Λαλιώτης- Κώστας Βέρρας.

Στο δείπνο είχαν κληθεί και άλλοι βουλευτές, όπως ο Νίκος Σαλαγιάννης και ο Έκτορας Νασιώκας, δεν μπόρεσαν όμως να παρευρεθούν λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων.

Στη συζήτηση έγιναν «πιεστικές» ερωτήσεις προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο γιατί δεν διαχωρίζει την θέση του από τον Γ. Παπανδρέου ώστε να καταστεί ενεργός εσωκομματικός πόλος. Στο δείπνο ο Βενιζέλος «ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια ψυχρός, άγευστος και κυρίως ουδέτερος», αναφέρει η εφημερίδα.

Επιβεβαιώνει το πρωτοσέλιδο της Real news ο Ε. Βενιζέλος

«Φυσιολογικό και αναγκαίο» να συναντιούνται τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είπε ο Ε. Βενιζέλος, όταν ρωτήθηκε για το πρωτοσέλιδο της Real news.

Κατά την είσοδό του στον χώρο διεξαγωγής εκδήλωσης του φετινού Money Show στη Θεσσαλονίκη ο υπουργός Άμυνας ρωτήθηκε για το πρωτοσέλιδο θέμα της Real news και επιβεβαίωσε ότι πράγματι υπήρξε συνάντηση των στελεχών του ΠΑΣΟΚ μετά τον β’ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών.

«Είναι φυσιολογικό και αναγκαίο, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, να συναντόμεθα, να συζητούμε, να εκφράζουμε τους προβληματισμούς και την αγωνία μας για την πορεία του τόπου, γιατί υποχρέωση της Κυβέρνησης και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας είναι να τα βγάλει πέρα υπό συνθήκες πρωτοφανούς κρίσης» είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και συνέχισε «ως εκ τούτου, θεωρώ ότι είναι και προσωπική μου υποχρέωση να συζητώ με τους βουλευτές μας. Αυτό είναι και χαρά μου, το έκανα, το κάνω και θα το κάνω γιατί έτσι στηρίζουμε την ενότητα του ΠΑΣΟΚ και το έργο και την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης».

Eργατοπατέρες ....η καλύτερη δουλειά στην Ελλάδα!

Τα παίρνουν από παντού, τελικά, οι εργατοπατέρες. Το Βήμα τους είχε αποκαλέσει "Χρυσούς" ανακαλύπτοντας μισθούς των 150.000 ευρώ το χρόνο. Η Καθημερινή τους ξεμπρόστιασε με τις αμοιβές τους (χρυσοκάνθαροι άεργοι ) αλλά και το πως τζιράρουν το χρήμα που παίρνουν "νταβατζηλίδικα" από τους...οργανισμούς που πληρώνουν εισφορές οι εργαζόμενοι. Μάλιστα κορυφαία οργάνωση "βγάζει" 1.000.000 ευρώ από τόκους !
Και βέβαια δεν τα μοιράζει στους εργαζόμενους ...Ασε δε αν δείτε οτι κατά καιρούς παίζουν και με ακίνητα ...Αγοράζουν (με κρατικό χρήμα ) δήθεν να στεγάζουν τα συνδικάτα ...Και στεγάζουν της "οικογένειες" τους (ένας μόνο λέγεται οτι σήκωσε (απ τα μπετά του συνδικάτου) ολόκληρη πολυκατοικία στα ΒΠ με τον αριστερό μηχανικό -συνδικαλιστή , )   και αυξάνουν τραπεζικούς λογαριασμούς ... Γιατί εκεί πέφτουν οι μίζες ! Και από πρώην "ταγάρια" με αμπέχονα και λίγδες  έχουν γίνει χλίδες ...και βγαίνουν στα κανάλια με τα "Αρμάνια"  Το αυριανό Πρώτο Θέμα παρουσιάζει θέμα με πρωταγωνιστές τους εργατοπατέρες της ΔΕΗ και πως κάνουν διακοπές  με δωράκι 2,8 εκατ ευρώ!
Κάποιος να τους μαζέψει !!!

Μίλησε στην Κ.Ο ο Κώστας Καραγκούνης

Εξέφρασε την έντονη δυσφορία του για δυσάρεστα, όπως είπε, γεγονότα που παρατηρήθηκαν στην Aιτωλοακαρνανία.  

Σε ενωτικό κλίμα, χωρίς βέβαια να λείψουν οι αιχμές, κινήθηκαν οι τοποθετήσεις των βουλευτών της ΝΔ στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος.

Τα βλέμματα φυσικά ήταν στραμμένα στον   βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Κώστα  Καραγκούνη , για τον οποίο πολλοί εξέφραζαν την εκτίμηση πως θα κρατούσε αποστάσεις από την ΝΔ. Τελικώς ο Κ.Καραγκούνης εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας την οποία είχε ζητήσει και αυτός για να συζητηθούν θέματα που αφορούν την πορεία και την λειτουργία του κόμματος.

Εξέφρασε την ανησυχία του για τα υψηλά ποσοστά αποχής, ζήτησε η παράταξη να παραμείνει αυστηρά προσηλωμένη στην πολιτική παρακαταθήκη και στις πολιτικές επιταγές που κληροδότησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ενώ εξέφρασε την έντονη δυσφορία του για δυσάρεστα, όπως είπε, γεγονότα που παρατηρήθηκαν στην περιφέρειά του, φαινόμενα έντονης εσωστρέφειας και παραγοντισμού, όπως είπε χαρακτηριστικά.

Πληροφορίες από ιn.gr

«Μαζί τα φάγαμε» λέει και ο Ιρλανδός «Πάγκαλος»!

Ζηλεύοντας προφανώς την εμβριθή σκέψη αλλά και την πολιτική ουσία των λόγων του κ. Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως κ. Θ. Πάγκαλου, ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών Μπράιαν Λένιχαν είπε τη δική του εκδοχή για το πώς η χώρα του έφτασε σε αυτό το σημείο.
«Όλοι συμμετείχαμε στο πάρτι», είπε αφήνοντας άναυδους τους πάντες μιλώντας σε...
τηλεοπτική εκπομπή και προσπαθώντας να απαντήσει στις κατηγορίες ότι το σχέδιο λιτότητας είναι άδικο.

«Ας είμαστε ειλικρινείς. Αποδέχομαι ότι υπήρχαν αποτυχίες στο πολιτικό σύστημα. Αποδέχομαι ότι πρέπει να αναλάβω την ευθύνη σαν μέλος του κυβερνώντος κόμματος εκείνη την περίοδο. Αλλά ας είμαστε δίκαιοι: όλοι συμμετείχαμε στο πάρτι», είπε ο υπουργός .
Να υπενθυμισθεί ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος είχε κάνει έκανε μία αντίστοιχη δήλωση από το βήμα της Βουλής: «Η απάντηση σε όλους αυτούς που μας ρωτάνε 'πού φάγατε τα λεφτά;' είναι μία: Σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε μαζί ακολουθώντας μία πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος».

http://isfentona.blogspot.com/2010/11/blog-post_7079.html#more

Πάμε κατά διαόλου … Οι τρείς μήνες μέχρι την “άβυσσο”…


Μοιάζει ακατόρθωτο; Μέσα σε τρεις javascript:void(0)μήνες πρέπει να προχωρήσουμε μεταρρυθμίσεις που δεν τολμήσαμε ούτε να σκεφτούμε τις τελευταίες δεκαετίες. 
Κι όλα αυτά με 2-3 υπουργούς, καθώς οι υπόλοιποι σφυρίζουν «κλέφτικα», δεδομένου ότι αναλογίζονται το πολιτικό κόστος. Οι άμοιροι έχουν την εντύπωση ότι μετά από μια χρεοκοπία αυτοί και οι πελάτες τους θα παραμείνουν στο προσκήνιο με τα «καλαμάκια» της διαφθοράς και της αργομισθίας βουτηγμένα στη «σούπα» του δημόσιου κορβανά…
Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν…

εμφανίζει καλύτερη εικόνα με τον άκρατο αντιμνημονιακό λαϊκισμό και το άγχος της μικροπαραταξιακής επιβίωσης να υπερβαίνει εκείνο για την επιβίωση της χώρας…
Έχουμε να κάνουμε με μια γενιά πολιτικών που είναι γαλουχημένη με την ιδέα της πολιτικής ως ριάλιτι σώου. Όπου αρκεί να λένε κοινότυπες και συνεννοημένες ατάκες και το κοινό θα αποφασίσει ποιος θα αποχωρήσει και ποιος θα παραμείνει. 
Δείχνουν παντελώς ανίκανοι να διαχειριστούν μια χρεοκοπία καθώς οι περισσότεροι δεν διαθέτουν …….  ούτε ιστορική μνήμη ούτε πολιτικό βάθος. Συμπεριφέρονται σαν δημόσιοι υπάλληλοι την ώρα που το κτίριο που δουλεύουν έχει πάρει φωτιά: Απουσιάζουν…
Με διαφορά φάσης…
Η κυβέρνηση έχει μια διαφορά φάσης με την πραγματικότητα καθώς την αντιλαμβάνεται με καθυστέρηση 6-12 μηνών. Με καθυστέρηση αρκετών μηνών κατάλαβε ότι η χώρα χρεοκοπεί και δεν πρόκειται για παιγνίδι κερδοσκόπων…
Με καθυστέρηση πολλών μηνών και με το «μαχαίρι» της τέταρτης δόσης στο λαιμό κατάλαβε ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και αυτή τη φορά δεν αρκούν εξαγγελίες για μεταρρυθμίσεις, αλλά επαναστατικές ανατροπές και συγκρούσεις με τους ημέτερους περισσότερο απ’ ό,τι με τους αντιπάλους…
Ένα είναι σίγουρο… είτε με την τέταρτη δόση στην ώρα της, είτε χωρίς αυτήν, ο κύβος ερρίφθη. Ποιος κύβος; Του τέλους της μετεμφυλιακής και μεταπολιτευτικής κατάστασης των πραγμάτων…
Είτε με ομαλή διαχείριση της χρεοκοπίας του 2010, είτε με ανεξέλεγκτη τροπή έχουμε πέσει στο ορμητικό ποτάμι και η μόνη επιλογή που μας απομένει είναι να κολυμπήσουμε μέχρι να φτάσουμε στην απέναντι όχθη, χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε σε ποιο σημείο του ποταμού ακόμη…
Αρκετοί δημοσιολόγοι και συμπολίτες αντί να επιλέξουν την φυγή προς τα εμπρός, προτιμούν την ψευδαίσθηση της φυγής προς τα πίσω.
Της εξόδου από το ευρώ, της επιστροφής στη δραχμή, της δασμόβιας ανάπτυξης και γενικώς την ευωχία της ζωής της εποχής που περιγράφει ο ποιητής της συλλογής «Ο τραγουδιστής του χωριού και της στάνης»
Ο κόσμος έχει αλλάξει άρδην από τότε που μεγαλουργούσε η Πειραϊκή – Πατραϊκή και κυκλοφορούσε ακόμη η δραχμή και οι αλλαγές τα τελευταία χρόνια επιταχύνονται με γεωμετρική πρόοδο.
Το ζητούμενο δεν είναι να πηδήξουμε έξω από το τραίνο για μας ζαλίζει, αλλά να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε μια καλύτερη θέση στο συρμό της παγκόσμιας οικονομίας.
Όλα αυτά που λαμβάνουν χώρα έχουν να κάνουν με την ανάδυση της Ασίας τις τελευταίες δεκαετίες και τη μεταβολή ισχύος από τη Δύση στην Ανατολή…

Μάριος Σαλμάς: "Ανακριβή τα στοιχεία του Υπουργείου Υγείας που δόθηκαν στην τρόικα.Παραπλανήθηκε ο κ.Ντερούζ"


Ο Μάριος Σαλμάς, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και υπεύθυνος του Τομέα Υγείας στη Ν.Δ. έδωσε εφ ολης της ύλης συνέντευξη στον FLASH 96 .
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου σχετικά με την τρόικα και τις συγχωνεύσεις, καταργήσεις νοσοκομείων, περικοπές δαπανών κ.α απάντησε:
"Κατ’ αρχήν, πρέπει να σας πω ότι, ακούγοντας τον κ. Ντερούζ – αυτός νομίζω πρέπει να ήταν - να δηλώνει ότι είναι ικανοποιημένος από την πορεία του Υπουργείου Υγείας και παρ’ ότι χρειάζονται και άλλα μέτρα λέει, αλλά είναι ικανοποιημένος μέχρι τα έως τώρα μέτρα, φέτος εξεπλάγην. Και εξεπλάγην, γιατί πριν λίγες μέρες άκουσα τον Υπουργό Υγείας να δηλώνει ότι τα λειτουργικά έξοδα των νοσοκομείων για το 2010 θα αγγίξουν τα 3 δισεκατομμύρια, όταν το 2009 ήταν 2,9 δισεκατομμύρια. Και αν συνεκτιμήσει κανείς και την κατανάλωση του στοκ των νοσοκομείων, το πρώτο εξάμηνο του ’10, που ήταν μισό δισ., θα καταλάβει ότι φέτος δαπάνησαν τα νοσοκομεία 600 εκατομμύρια περισσότερα από το ’09. Άρα, λοιπόν, μήπως κάτι δεν είπαν καλά στην τρόικα; Και, κ. Μπογδάνο, επιτρέψτε μου, εδώ να θέσω ένα ερώτημα που θέλω να απαντηθεί εντός της ημέρας, αν ήταν δυνατόν από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας. Έδωσαν τα σωστά και ακριβή στοιχεία του Υπουργείου Υγείας στην τρόικα ή μήπως κάτι δεν εδόθη σωστά και παραπλάνησαν τον κ. Ντερούζ να κάνει αυτές τις δηλώσεις;
Επίσης τόνισε.."Δεύτερον, για τις συγχωνεύσεις των οργανισμών, που είναι το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, σας λέω ότι, καταρχήν είναι θετική και η Ν.Δ., από την τοποθέτηση του εισηγητή μας. Τώρα, για την υπόθεση των συγχωνεύσεων νοσοκομείων - που αναφερθήκατε και πολύ σωστά το κάνατε - ο κ. Υπουργός Υγείας έχει όλα τα στοιχεία - και σας το λέω από την εκπομπή σας - μα όλα τα στοιχεία για να αποφασίσει τι παρεμβάσεις πρέπει να κάνει σε κάθε νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας της χώρας. Υπάρχουν στα χέρια του. Και αν δεν τα έχει να μου τα ζητήσει να του τα δώσω. Τα επιχειρησιακά σχέδια που έχουν εκπονηθεί από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, τα οποία, στα συμπεράσματα, αναφέρουν χαρακτηριστικά τι αποδοτικότητα έχει το κάθε το νοσοκομείο και τι παρεμβάσεις πρέπει να γίνουν σε κάθε νοσηλευτικό ίδρυμα, από θέματα προσωπικού, λειτουργίας κλινικών. Κάνει και προτάσεις αυτή η μελέτη. Και σας λέω ότι έγινε κατ΄ εντολή αυτή η μελέτη της πρώην υπουργού Υγείας, της κας Ξενογιαννακοπούλου, και με εντολή να μην βγεί μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές κανένα στοιχείο και να βγούνε μετά...

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μικρή χώρα...

 

Από το http://oichalia.blogspot.com/
Σήμερα θα σας γίνει γνωστό ένα παραμυθάκι. Όποιοι έχουν όρεξη για ιστορίες από άλλους κόσμους ας αφεθούν στη γοητεία του παράξενου, ενώ οι υπόλοιποι επικεντρώστε το ενδιαφέρον σας σε άλλα πιο.. ρεαλιστικά θέματα.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μικρή χώρα. Ήταν μικρή αφενός μεν σε έκταση και αφετέρου σε πολιτική δύναμη. Η χώρα αυτή προσπαθούσε να σταθεί όρθια μέσα στους αιώνες και όταν κάποια στιγμή απέκτησε μία ισχυρή δημοκρατική οντότητα, αποφάσισε να συνεργαστεί( οικονομικά και πολιτικά) με κάποιες άλλες ίδιου ή μεγαλύτερου κύρους. Οι κατά καιρούς ηγέτες της διόριζαν στο δημόσιο ασυγκράτητα πρόσωπα ιδεολογικά προσκείμενα προς αυτούς.
Παράλληλα, τρανοί συνεργάτες τους απορροφούσαν πολλά από τα έσοδά της ( με την ανοχή τους) και έτσι σιγά σιγά άρχισε να δανείζεται από διάφορους ξένους προς αυτή οργανισμούς. Το φαγοπότι δεν σταματούσε μέσα στα χρόνια που...
 ακολουθούσαν και έφτασε να είναι υπερχρεωμένη, σε σημείο, μάλιστα που της δάνειζαν πια με υψηλούς τόκους φοβούμενοι μήπως χρεοκοπήσει.
Απηυδισμένη στράφηκε σε μεγάλο αφεντικό και του ζήτησε εσπευσμένα μέγα δάνειο, υποσχόμενη με συμβόλαιο ότι θα βρει από τα ανθρωπάκια που την απάρτιζαν τα απαραίτητα κονδύλια για την αποπληρωμή του χρέους. Πράγματι, τα χρήματα δόθηκαν στη χώρα αυτή και εκείνη συνεπέστατη( όσο ποτέ στην ιστορία της) άρχισε να εξαφανίζει τις οικονομίες των νοικοκύρηδών της που τόσο είχαν μοχθήσει να τις συγκεντρώσουν. Μέσα σε διάστημα τεσσάρων περίπου χρόνων είχε γονατίσει τους κακομοίρηδες κατοίκους της, ενώ για το όλο εγχείρημα έδινε στίγμα και ήθος φιλοπατριωτικό, έτσι ώστε να φανεί ότι οι κόποι του λαού είχαν νόημα. Βέβαια, ως άλλη δύστυχη χήρα συνεχώς επικαλούταν ότι το όλο χάος το πληρώνουν εκείνοι που δε φταίνε, χωρίς να μπορεί όμως να πει ποιοι είναι υπεύθυνοι, γιατί έτσι τα φαβορί για την ανάληψη της εξουσίας δε θα υπήρχαν στην πολιτική σκηνή. Δεν ήταν βέβαια μοναχή στον αγώνα αυτό. Στην αφαίμαξη συμμετείχαν διάφοροι μηχανισμοί προπαγάνδας( τύπος, τηλεόραση κ.α) και με υποσχέσεις πελατειακού χαρακτήρα ο κόσμος παρακολουθούσε αμήχανα αυτή την κωμωδία.
Λίγο πριν τη συνεργασία με το μεγάλο αφεντικό, τόλμησε να αντιταχθεί στην υπερδύναμη της υφηλίου της και μάλιστα συμμάχησε στρατιωτικά και κυρίως ενεργειακά με χώρα-αντίπαλο δέος της υπερδύναμης. Τότε η τελευταία ξεσπάθωσε και την τιμώρησε παραδειγματικά. Άρχισαν να βγαίνουν κάθε λογής σκάνδαλα συνεργατών του θρασύτατου ηγέτη της(ο οποίος δεν ήταν και το καλύτερο παιδί) και την κατάλληλη στιγμή, μέσω μηχανισμών που διαθέτει σε κάθε χώρα, ξεσήκωσε τη νεολαία ενάντια στο. κατεστημένο και για μέρες το αδύναμο κρατίδιο έμοιαζε με τοπίο βομβαρδισμένο, λόγω των κοινωνικών αναταραχών. Παράλληλα, δεν μπορούσε να ελέγξει και το μεταναστευτικό κύμα από χώρες του τρίτου κόσμου προς αυτή, με αποτέλεσμα να έχουν εισέλθει εκτός από οικονομικούς μετανάστες και πρόσωπα-εντολοδόχοι της υπερδύναμης που μπορούσαν να οργανώσουν τέτοια κοινωνικά ξεσπάσματα. Τότε η μικρή χώρα μαζεύτηκε στη γωνία της και ακολούθησε υποδειγματικά το δρόμο που της είχαν δείξει έτσι ώστε να αρχίσει η πλήρη εκμετάλλευσή της από ξένα συμφέροντα.
Ενώ το μεγάλο αφεντικό πίεζε για πιο σκληρές αποφάσεις σε βάρος των κατοίκων της, βρέθηκε ξανά στο διάβα της η χώρα-αντίπαλο δέος της υπερδύναμης. Η τελευταία προσπαθούσε να προωθήσει τα στρατηγικά και ενεργειακά συμφέροντά της και θαμπωμένη από το σημείο του χάρτη που καταλαμβάνει η μικρή χώρα, της προτείνει να παραχωρήσει σε αυτή(στη χώρα-αντίπαλο δέος της υπερδύναμης) μία ναυτική βάση. Το αντάλλαγμα. η οριστική απαλλαγή της μικρής από τα χρέη ! Όμως εκεί η υπερδύναμη χαμογέλασε ειρωνικά και με πονηρό βλέμμα της υπενθύμισε τι είχε συμβεί σε σχετική περίπτωση στο πρόσφατο παρελθόν, έτσι όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη παράγραφο. Μπροστά στον κίνδυνο νέων αναταραχών και την απώλεια της εξουσίας τους, οι ηγέτες της μικρής απορρίπτουν την τελευταία πρόταση για τη ναυτική βάση.
Οι μεγάλες πετρελαϊκές της υπερδύναμης καλοέβλεπαν τον ορυκτό πλούτο της μικρής, ο οποίος ήταν ανεκμετάλλευτος. Παρασκηνιακά υπέγραψαν με την ίδια για π λ ή ρ η π α ρ α χ ώ ρ η σ ή του προς αυτές, έναντι μικρής αμοιβής, καθώς όλα ήταν ελεγχόμενα από την υπερδύναμη. Τη στιγμή εκείνη που ο πληθυσμός της μικρής χώρας θα είχε οδηγηθεί στην εξαθλίωση, θα έσκαγε η είδηση της παραχώρησης του ορυκτού πλούτου, χωρίς βέβαια να υπάρχουν διαμαρτυρίες εκ των έσω. Ποιος ασχολείται με αυτά εξάλλου; Η πείνα αρχίζει να οργιάζει και θα δώσει κάποιος προσοχή στην ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική;
Κάποια στιγμή, εμφανίστηκαν νέες εταιρίες πετρελαϊκές από βόρειες μικρές χώρες και με αντάλλαγμα την εξόφληση του χρέους της, ζήτησαν τη σ υ ν ε κ μ ε τ ά λ λ ε υ σ η του ορυκτού πλούτου της. Η μικρή χώρα με γνώμονα τις προαναφερθείσες φοβίες τις έκλεισε την πόρτα, προτιμώντας να έχει στην πίεση τους ΄΄ πατριώτες΄΄ της.
Τελικά, η μικρή χώρα έδωσε το πολύτιμο υπέδαφός της στους πολυεθνικούς κολοσσούς, ενώ στο μεγάλο αφεντικό συνέχισε να προσφέρει το μετερίζι των πολιτών της, μέχρι οριστικής εξόφλησης του δανείου προς αυτό. Το χρονικό της αποπληρωμής, βέβαια, παρατάθηκε για έξι περίπου χρόνια, αλλά το αφεντικό πληρώθηκε κανονικότατα και με τους προβλεπόμενους τόκους!
Το παραμύθι κλείνει περίεργα... Τελικά όλοι εκείνοι που παριστούσαν τους ηγέτες της χώρας αυτής και έλαβαν τις ανωτέρω. παράξενες αποφάσεις, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά συνέχιζαν να κυβερνούν(εννοείται δημοκρατικά) με σχετική μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων τους προς τους απογόνους τους και κατόπιν σχετικής ευλογίας της υπερδύναμης.
Όσο για τους κατοίκους της μικρής χώρας. αγκαλιά με το Μορφέα είχαν χωριστεί σε πολιτικά στρατόπεδα εξομοιώνοντας το πνεύμα που επικρατεί στα ποδοσφαιρικά γήπεδα με την πολιτική. Έφταιγε πάντα το αντίπαλο κόμμα, ενώ το δικό τους ΄΄ χάος παρέλαβε από την προηγούμενη κυβέρνηση΄΄. Δεν απασχόλησε ποτέ κανένα, βέβαια, για ποιον πραγματικά λόγο έμειναν με άδειες τσέπες.. Αρκεί να βγει το κόμμα!
Και έζησαν αυτοί καλά( λέμε!!!) και εμείς... ΄΄θα δείξει΄΄.

Οι νενέκοι ξαναχτύπησαν! Αν Γ. Παπανδρέου δεν μπορείς να τον μαζέψεις, σημαίνει ότι είναι δικός σου λαγός! Επιτέλους Πάγκαλε, όχι και με τον Βάσο Λυσσαρίδη!


Ο κ. Πάγκαλος, αφού μας είπε ότι τα φάγαμε μαζί και αμέσως κατόπιν πως το «μνημόνιο είναι ευτυχία», τώρα βάλλει εναντίον του Βάσου Λυσσαρίδη!
Προετοιμάζουν νέο αμερικάνικο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο;
Τι θέλει να μας πει μ’ αυτές του τις γελοιότητες ο Πάγκαλος και ο κάθε Πάγκαλος;
Κάτω τα χέρια από τον τελευταίο σοσιαλιστή ηγέτη!
Ποτέ στα χείλη των νενέκων, η ιστορία και οι...
 αγώνες των σοσιαλιστών κι όχι των σοσιαΛΗΣΤΩΝ!
H σιωπή του Γιώργου Παπανδρέου είναι ΕΝΟΧΗ!
"Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε.
Όποιοι κι αν είναι.

Όσο δυνατοί κι αν είναι
"
Δώρος Λοίζου

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Το κόμμα της Ντόρας: Η καρικατούρα της αχρειότητας των ανδρεικέλων...


Από τον Θύμιο Παπανικολάου
Εχουμε γράψει
πολλές φορές ότι το μητσοτακέικο αποτυπώνει πιο ακραία και καταχρηστικά, αλλά και πιο μοχθηρά την παρακμή και τη σήψη των αστικών κοινοβουλευτικών θεσμών, όλη την αχρειότητα του αστικού κόσμου και των θεσμών του.
Ένα «σύμβολο», βεβαίως της καθεστωτικής μοχθηρίας, του αμοραλισμού και του δωσιλογισμού, όταν ολόκληρο το κυβερνητικό οικοδόμημα είναι «μητσοτακισμός» (η αυθάδεια τους ψεύδους, του αμοραλισμού και του δωσιλογισμού), επιβιώνει και φυτοζωεί από το νόμο της αδράνειας, αλλά ποτέ δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Τα ισχυρά κέντρα εξουσίας δεν «επενδύουν» στα καμένα χαρτιά, στις μελανές καθεστωτικές κηλίδες. Τις συντηρούν, όσο μπορούν υπογείως, αλλά αναζητούν το «μητσοτακισμό» σε...
 νέα πρόσωπα που μπορεί να εξαπατήσουν.
Από αυτή την άποψη το κόμμα της Ντόρας είναι καταδικασμένο. Δεν μπορεί να περπατήσει και να παίξει κάποιο πρωταγωνιστικό ρόλο, παρά μόνο ρόλο «κομπάρσου»: «Τσόντα» των κυβερνητικών ανδρεικέλων.
Η φαιδρότητα αυτής της μητσοτακικής καρικατούρας είναι ότι αυτό-ονομάζεται πολιτικό κίνημα και όχι κόμμα. Σφετερίζονται όλοι τη λέξη «Κίνημα» όταν το μόνο «κίνημα» που γεννάει αυτά τα εκτρωματικά κατασκευάσματα είναι το «κίνημα» της σήψης και αποσύνθεσής τους, το ΚΙΝΗΜΑ της συντριπτικής λαϊκής απόρριψής τους που εκφράστηκε και πριν από λίγες μέρες με τα γιγαντιαία και ιστορικά ποσοστά της αποχής.
Όμως η νέα αυτή κατασκευή της Ντόρας (καρικατούρα «μητσοτακισμού») δείχνει κάτι πολύ σημαντικό: το τραγικό αδιέξοδο του καθεστώτος και των «νταβάδων» του.
Είναι τέτοια τα αδιέξοδα του καθεστώτος και των ισχυρών κέντρων εξουσίας (διεθνών και εγχώριων) που δεν έχουν καλύτερες λύσεις. Δεν μπορούν να βρουν τρόπους αναπαλαίωσης του σάπιου καθεστώτος τους, ούτε ΑΜΕΣΑ αξιόπιστες πολιτικές λύσεις εξαπάτησης.
Είναι αναγκασμένα λοιπόν τα κέντρα και τα παράκεντρα της εξουσίας να δουλέψουν με το υλικό που έχουν. Οι καταστάσεις είναι δραματικά εκρηκτικές και τα «συμβόλαια θανάτου» που πρέπει ακόμα να εκτελεστούν είναι ανελαστικά και ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ.
Τα νέα σχήματα με τις νέες ετικέτες και τα νέα πρόσωπα, με «έντιμους» και «άριστους», δεν βγαίνουν από τη μία μέρα στην άλλη.
Ούτε η κυβέρνηση αυτή των ξεφωνημένων ανδρεικέλων μπορεί να αντέξει πολύ. Λίγα είναι τα ψωμιά της.
Μπαίνει, συνεπώς, άμεσα και επιτακτικά η ανάγκη δημιουργίας ενός πλατύτερου κύκλου από «τσόντες»: «Οικουμενικά» υποστυλώματα του κυβερνητικού δωσιλογισμού.
Αυτή την άμεση και επιτακτική ανάγκη του κυβερνητικού δωσιλογισμού έρχεται να καλύψει το κόμμα της Ντόρας.
Την ίδια ανάγκη που καλύπτει και η άλλη καρικατούρα, ο Καρατζαφέρης.
Την ίδια ανάγκη που «γέννησε» και τη νέα κυβερνητική «τσόντα»: Κουβέλης.
Με όλους αυτούς και άλλους «ανεξάρτητους» θα κατασκευάσουν ένα κάποιο οικουμενικό κυβερνητικό σχήμα βραχείας διάρκειας, μέχρι να «γεννήσουν» (κατασκευάσουν) και άλλα νέα παρδαλά σχήματα «αρίστων» ή «αριστερών» χρωμάτων (κινήματα θα τα πούνε και αυτά): Ήδη υπάρχουν πολλές πυρετικές ζυμώσεις σε πολλά επίπεδα.
Αγωνίζονται οι «φουκαράδες» οι καπιταλιστές και οι μήτρες των «νταβάδων» (με τα πολύχρωμα παπαγαλάκια τους) να βρουν τρόπους για να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό και «κανάλια» διοχέτευσης και χειραγώγησης της εκρηκτικής λαϊκής οργής.
Θα αποτύχουν, έστω και αν κατορθώσουν προσωρινά να εξαπατήσουν κάποιους.
Η κρίση και η σήψη τους είναι βαθιά και αθεράπευτη. Η πολιτική ιατρική δεν προβλέπει κανενός είδους αυτό-θεραπεία.

Ατομικές συμβάσεις και ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα…

Από το "antistachef"
Στην αρχή μας σερβίρισαν ζεστό πιάτο τους δημόσιους υπαλλήλους. Είναι τεμπέληδες, άχρηστοι, ακριβοπληρωμένοι, περισσεύουν, διορίζονταν με ρουσφέτια -άγνωστο από ποιους- κλπ… Τους φάγαμε λοιπόν και...
 συνεχίζουμε να τους τρώμε αφού είναι φανερό ότι για την κρίση στην Ελλάδα και πιθανά στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και παντού αλλού φταίνε οι δικοί μας δημόσιοι υπάλληλοι…
Στη συνέχεια είχαμε τις εκλογές στις οποίες πολύ όμορφα και ωραία ο περισσότερος κόσμος που ψήφιζε τα δύο κόμματα εξουσίας, αποφάσισε να πει ένα “όλοι ίδιοι είναι” -μαζί και τα άλλα κόμματα δηλαδή και να κάνει αποχή, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να έχει μεν απώλειες αλλά να γλυτώσει την κατάρρευση και έτσι να θεωρεί ότι πήρε εντολή για συνέχεια. Αφού λοιπόν εμείς τους είπαμε ότι όλοι είναι ίδιοι, αυτοί το πήραν το μύνημα και μας απαντάνε ότι γι’ αυτούς είμαστε όλοι μοναδικοί. Πάμε λοιπόν στις ατομικές-επιχειρησιακές συμβάσεις. Εκεί που ο εργαζόμενος έχει να διαλέξει ανάμεσα στην ανεργία και τις οποιεσδήποτε ορέξεις του αφεντικού του. Άλλωστε όπως θα πει και το ΛΑΟΣ εμείς οι Έλληνες ανακαλύψαμε τις ατομικές συμβάσεις, τις οποίες εφάρμοσε πρώτος ο Προκρούστης. Ότι περίσσευε το έκοβε…
Ετοιμαστείτε λοιπόν για τα καλύτερα. Την εξομοίωση της ποιότητας ζωής ανάμεσα στον άνεργο και τον εργαζόμενο. Πάνω κάτω στην ίδια κατάσταση θα είμαστε. Μεταξύ του πολύ και του εντελώς φτωχού. Και αν πεινάσεις εναλλακτικό πιάτο είναι οι μετανάστες που επίσης φταίνε για όλα. Ας διαλέξουμε λοιπόν ανάμεσα στον αγώνα και την κοινωνική αλληλεγγύη από τη μία ή τον κανιβαλισμό από την άλλη. Και έχει να φάμε μέχρι να έρθει η σειρά μας να φαγωθούμε.

Dennis Rodman έκανε sex και έδινε συνέντευξη ταυτόχρονα

Με δυσκολία μιλούσε ο Dennis Rodman κατά την διάρκεια ραδιοφωνικής συνέντευξης, ενώ ήταν φανερό πως κάτι άλλο αποσπούσε την προσοχή του... Όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε, ο γνωστός μπασκετμπολίστας δεν δίστασε να...
αποκαλύψει ότι ήταν στην κρεβατοκάμαρα και του έκαναν στοματικό σεξ!!!
Ο Rodman μιλούσε τηλεφωνικά με τον Jorge Sedano σε ραδιοφωνικό σταθμό του Μαϊάμι.
Τόσο ο παραγωγός, όσο και το κοινό, ήταν εύκολο να καταλάβουν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όσο μιλούσε ο μπασκετμπολίστας... Μάλιστα, κάποια στιγμή ακούστηκε από την γραμμή μία γυναίκα να αναστενάζει και να ....
γελά!

«Τι ακριβώς γίνεται;», ρώτησε ολίγον τι εκνευρισμένος ο Sedano για να πάρει την απάντηση: «θέλεις σίγουρα να μάθεις;» και να ακούσει ξανά τα γυναικεία γελάκια.
Όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Rodman, τα γελάκια και οι αναστεναγμοί προέρχονται από την σύντροφό του, που... «γλείφει κάτι αυτή τη στιγμή»!
Άφωνος έμεινε ο παραγωγός, «κάγκελο» το κοινό και μόνο ο μπασκετμπολίστας γελούσε! Το αστείο ήταν σε αυτό πού είπε ή σε αυτό που έκανε; Γιατί όλοι με την απορία έμειναν...

Αφού κατάφερε να συνέλθει, ο Sedano ζήτησε και μίλησε με την κοπέλα, ενώ ρώτησε τον Rodman αν ήταν στο αυτοκίνητό του. «Όχι, στην κρεβατοκάμαρα», απάντησε ο μπασκετμπολίστας και έσπευσε να μας ενημερώσει πως του συμβαίνει κάτι υπέροχο!
Και είχαμε μια καούρα να μάθουμε! Αλλά κι αυτός ρε παιδάκι μου... στα περίπου 7 λεπτά της συνέντευξης θυμήθηκε να βγάλει τα μάτια του; Τόσο χρόνο είχε μπροστά του!
Πάντως, αργότερα το μετάνιωσε και μέσω του εκπροσώπου του ζήτησε συγνώμη από τον παραγωγό, τους θαυμαστές και τους ακροατές. Δεν διευκρίνισε, πάντως, για τι ακριβώς μετάνιωσε: για την συνέντευξη ή για το σεξ εκείνη τη στιγμή;

dinatos

Ι. ΔΗΜΑΡΑΣ «Κατά λάθος παραιτήθηκα»

Από το «παραιτούμαι» στο «ξεπαραιτούμαι» πέρασε ο κ. Ι. Δημαράς
Από το «παραιτούμαι» στο «ξεπαραιτούμαι» πέρασε ο κ. Ι. Δημαράς
«Συγγνώμη, λάθος» είπε χθες ο κ. Ι. Δημαράς και δηλώνει τώρα ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί από βουλευτής, όπως είχε εξαγγείλει το βράδυ των εκλογών, όταν δεν κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο. Ο ανεξάρτητος βουλευτής σε συνομιλία που είχε χθες στη Βουλή με τους δημοσιογράφους δικαιολόγησε τη δήλωσή του περί παραίτησης από το βουλευτικό αξίωμα, την 1η του νέου έτους, λέγοντας ότι ήταν «ένας παρορμητισμός της στιγμής» και σημείωσε ότι πολλοί τού είπαν να μην παραιτηθεί.

Την ίδια ώρα όμως ορισμένοι βουλευτές του ΠαΣοΚ τού ζήτησαν να παραδώσει την έδρα στη Β΄ Αττικής, κάτι βεβαίως που απέκλεισε ο κ. Δημαράς. Οχι μόνο δεν προτίθεται να παραδώσει την έδρα, αλλά θα προχωρήσει και στην ίδρυση μιας «πολιτικής κίνησης», όπως τη χαρακτήρισε, χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. «Απλώς», είπε, «θα ρωτήσουμε τους πολίτες πώς μας βλέπουν και τι θέλουν από εμάς και ανάλογα με το τι θέλουν θα προχωρήσουμε».

Είπε ωστόσο ότι βρίσκεται σε επαφή και με άλλα πολιτικά στελέχη, αποφεύγοντας όμως να δώσει ονόματα. Το μόνο που είπε, ύστερα από σχετική ερώτηση, είναι ότι συνομιλεί με τον επίσης διαγραφέντα από το ΠαΣοΚ ανεξάρτητο βουλευτή και αποτυχόντα υποψήφιο δήμαρχο Ωρωπού κ. Β. Οικονόμου . Ο κ. Δημαράς επιβεβαίωσε ότι συναντήθηκε και με τον επίσης υποψήφιο στις περιφερειακές εκλογές κ. Α. Μητρόπουλο , ο οποίος τού παρέδωσε τη διακήρυξη της «Ενωσης για την προστασία της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους», αλλά όπως δήλωσε «δεν κατανοήσαμε το περιεχόμενό της, επομένως θα ήταν αδύνατον να το κάνουν αυτό οι πολίτες».


"Το Βήμα"

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Τους έκανε άνω-κάτω ο Γιακουμάτος για τα blogs στη ΝΔ...


Με λόγια "αγάπης" του απάντησε ο Σαμαράς...


Το ...πιο ενδιαφέρον θέμα, τελικά, από τη συνεδρίαση της Κοιν. Ομάδας της ΝΔ προέκυψε από τον Γεράσιμο Γιακουμάτο ο οποίος κατήγγειλε ότι δέχεται επιθέσεις μέσω ιστοσελίδων και blogs από "θαμώνες της Ρηγίλλης" που τον αποκαλούν  "βαρίδι" και ζητούν τη διαγαρφή του από το κόμμα ενώ ζήτησε να...

 συγκροτήσει ειδικό τμήμα η Ρηγίλλης για τη "διαδικτυακή ενημέρωση" και τις απαντήσεις σε τέτοια δημοσιεύματα...
Η απάντηση του Αντ. Σαμαρά ήταν γεμάτη "αγάπη" αφού του είπε ότι "Μάκη, σ' αγαπάμε όλοι...." και αναφέρθηκε στις "αήθεις επιθέσεις" που έχει δεχτεί και ο ίδιος μέσα από το διαδίκτυο.
Μιλώντας πάντως ο Γ. Τραγάκης ως πρόεδρος της Επιτροπής Δεοντολογίας ζήτησε να ληφθούν μέτρα για τον "περιορισμό" όσων γράφονται στα blogs...

Ποδήλατο για τεμπέληδες!

Η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον ίδιο τον Πρόεδρο του κινήματος...

Παρά το ηχηρό μήνυμα των τελευταίων εκλογών, η Κυβέρνηση συνεχίζει να εκπλήσσει αρνητικά με τις επιλογές της.
Ολοένα και περισσότερο διολισθαίνει σε ακόμη πιο συντηρητικές πολιτικές κατ’ εντολή της τρόικας.
Το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης οδηγεί και τον Πρωθυπουργό και το ΠΑΣΟΚ στο δρόμο της απαξίωσης, της πολιτικής μετάλλαξης, του «διαζυγίου» με τις κοινωνικές ομάδες που παραδοσιακά τους στήριξαν.
Αυτή η πολιτική ΔΕΝ είναι πολιτική ΠΑΣΟΚ. Είναι κάτι άλλο που προσομοιάζει περισσότερο με τις πλέον μονεταριστικές πολιτικές που γνωρίσαμε στην Ευρώπη τη δεκαετία του ’80.
Η χώρα ασφυκτιά από τον σφικτό εναγκαλισμό του Δ.Ν.Τ. Η τρόικα ήλθε και έλεγξε αν οι εντολές εκτελούνται και διαπίστωσε ότι υπάρχουν υστερήσεις και χρειάζεται και άλλο αίμα από τον ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση συνεχίζει τα επικοινωνιακά της παιχνίδια για να δείξει ότι έχει δυνατότητα διαπραγμάτευσης ενώ κατ' ουσία ενεργεί για να γίνουν αποδεκτά τα νέα μέτρα που απαιτούν οι δανειστές μας. Οι περικοπές μισθών και συντάξεων δεν έφτασαν και απαιτούν να ισχύσουν και στον ιδιωτικό τομέα με ταυτόχρονο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας. Την ίδια στιγμή η ύφεση βαθαίνει, η ανεργία εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα ύψη, ο εμπορικός κόσμος υποφέρει, η κοινωνική συνοχή διαλύεται.
Η φτώχεια και η υποβάθμιση της ζωής του ελληνικού λαού χαρακτηρίζονται από υπουργούς «ευτυχισμένη κατάσταση».
Το μνημόνιο είναι ευτυχία” διακηρύσσει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και η χώρα συνεχίζει να ζει σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας. Η ισχύς της χώρας εξαρτάται από τις...

 διαθέσεις του Δ.Ν.Τ που απαιτεί πλέον εκτός από τις απολύσεις και περικοπές πόρων στην υγεία, στην παιδεία και στους ΟΤΑ. Η δε τελευταία απαίτηση για οριστική διάλυση των εργασιακών σχέσεων τείνει να μετατρέψει τους εργαζόμενους σε κολίγους. Οι νέες ρυθμίσεις θα συντελέσουν σε σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης της χρόνιας ανεργίας και μας οδηγεί πίσω στην εποχή του Σικάγο.
Φαίνεται λοιπόν ότι στη χώρα μας δοκιμάζεται πειραματικά το νέο είδος πολιτικής όπου από την ελευθερία και την ανεξαρτησία μεταβαίνουμε στην καθοδηγούμενη επιτήρηση και κατοχή, όπου το ευρωπαϊκό κεκτημένο της συνεννόησης και αλληλεγγύης σημαίνει άκριτη αποδοχή των απαιτήσεων της ισχυρής Γερμανίας. Πολιτική σημαίνει πειθαρχία στη κ. Μέρκελ και συνεπώς συγκυβέρνηση της Ελλάδας από εκπροσώπους των δανειστών. Η Γερμανία και το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο είναι οι ηθικοί αυτουργοί για την επιδείνωση της κρίσης χρέους της ευρωζώνης και συνεπώς την ώθηση της χώρας μας στη καταστροφή.
Η Αριστερή Πρωτοβουλία καλεί τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ και Πρωθυπουργό της χώρας να κατανοήσει ότι δεν μπορούμε να είμαστε οι σοσιαλιστές της λιτότητας. Η χώρα μας έχει ανάγκη από σοβαρές και υπεύθυνες πολιτικές για να βγει από την κρίση που την οδήγησε η Ν.Δ και όχι από εξευρωπαϊσμούς της βιτρίνας του κ. Παπακωνσταντίνου και της τρόικας που σκοπεύουν στην διασφάλιση των δημοσιονομικών αριθμών και στην εξαφάνιση των πολιτών.
Κύριε Πρόεδρε, η κοινωνική ανοχή έχει φτάσει στα όρια της και η απελπισία των πολιτών είναι υπόρρητη και έτοιμη να ξεσπάσει, γι' αυτό σας καλούμε να δώσετε ορθή πορεία διεξόδου. Εκείνο που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός είναι ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για το μέλλον όπου θα έχει ως βασική ιδέα ότι τα κυρίαρχα κράτη ποτέ δεν πτωχεύουν αλλά αγωνίζονται για να υπάρξουν χωρίς να αποποιούνται τις υποχρεώσεις τους. Έχουν δε ως πυξίδα την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων και όχι την εξυπηρέτηση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να μείνει αμέτοχο σε αυτές τις εξελίξεις. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει αποφασίσει για τέτοιες πολιτικές. Δεν έχει δώσει καμία λευκή επιταγή σε κανέναν. Το ΠΑΣΟΚ έχει τα όργανά του και τις καταστατικά θεσμοθετημένες διαδικασίες.
Για αυτό πρέπει να οδηγηθούμε σε Συνέδριο το συντομότερο δυνατό.
Η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον ίδιο τον Πρόεδρο του κινήματος. Οι ευθύνες του απέναντι στο λαό και το ΠΑΣΟΚ είναι τεράστιες!

Νευρική "ηρεμία" στη ΝΔ...

Από τον Γιάννη Δαίδαλο
Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι το κλίμα στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, που γίνεται σήμερα, θα είναι "ήρεμο" -με εμφανή πάντως την όλη νευρικότητα- τουλάχιστον από πλευράς του Αντ. Σαμαρά. Αν και αρχικά προβλεπόταν "θύελλα", ο πρόεδρος της ΝΔ φέρεται αποφασισμένος να αποφύγει να αναφερθεί ονομαστικά στην κ. Μπακογιάννη επιχειρώντας να αποτρέψει την εικόνα ανησυχίας από...
 τη δημιουργία του κόμματός της και επικεντρώνοντας  την κριτική του στην πολιτική του Μνημονίου και τους υποστηρικτές της. Στη βάση αυτή θα τραβήξει και τη "διαχωριστική" γραμμή.
Αλλά και από την πλευρά Μπακογιάννη υπάρχει προβληματισμός και γίνονται σκέψεις να "αναβληθεί" για αργότερα ο επόμενος γύρος αποχωρήσεων βουλευτών της ΝΔ. Ετσι, μένει να φανεί σήμερα τι θα γίνει με τον Κ. Καραγκούνη της Αιτωλοακαρνανίας.

Όλη η προκήρυξη της "Συνωμοσίας των πυρήνων της φωτιάς"

 

Ανέλαβαν την ευθύνη για τα παγιδευμένα δέματα



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ
Αυτή τη στιγμή τρία αδέρφια μας, τρία μέλη της οργάνωσής μας βρίσκονται έγκλειστοι στις φυλακές της ελληνικής δημοκρατίας. Η απουσία τους από δίπλα μας δεν αναπληρώνεται μέσα από το κείμενο μιας προκήρυξης. Οι λέξεις φαντάζουν απελπιστικά μικρές και ασήμαντες μπροστά στην ένταση των καταστάσεων και των συναισθημάτων που έχουμε μοιραστεί μαζί τους. Ομως ακόμα και αυτές τις στιγμές που τα τείχη και τα σίδερα της φυλακής ορθώνονται ανάμεσά μας, τίποτα δεν έχει αλλάξει...

Ο Γεράσιμος Τσάκαλος, ο Παναγιώτης Αργυρού και ο Χάρης Χατζημιχελάκης μέσα από την αδιάλλακτη στάση και την ανάληψη ευθύνης τους ως μέλη της Συνωμοσίας δίνουν σε εμάς τους υπόλοιπους το σύνθημα για τη συνέχιση των εχθροπραξιών. Στην περηφάνια τους συναντάμε την περηφάνια μας και στο χαμόγελό τους το χαμόγελό μας...

... Δεν θα μακρηγορήσουμε άλλο. Δεν μας αρέσει να μιλάμε εμείς για τα αδέρφια μας, προτιμάμε να μιλάμε απευθείας μαζί τους. Προς το παρόν τους προσφέρουμε τη δέσμευσή μας... «Δεν υποχωρούμε... στεκόμαστε, δεν προσπαθούμε... μπορούμε, δεν ζητιανεύουμε... ληστεύουμε, δεν σβήνουμε... καίμε, δεν περιμένουμε... ανυπομονούμε... Η Συνωμοσία δεν πρόκειται να συλληφθεί ποτέ, γιατί δεν είναι απλά μία οργάνωση, είναι ένα ρεύμα ιδεών και οι ιδέες είναι πάντα ασύλληπτες... Στο ημερολόγιο δεν είναι ακόμα σημαδεμένη η μέρα. Ολοι οι μήνες, όλες οι εβδομάδες, όλες οι μέρες είναι πάντα διαθέσιμες. Μία από τις μέρες θα σημαδευτεί με ένα χαμόγελο, το χαμόγελο της αντάμωσης για τη συνέχεια της περιπέτειάς ΜΑΣ...» Υ.Γ. 1 «Βαδίζουμε σταθερά με βήμα και ρυθμό υπό τον ήχο των χτύπων της καρδιάς μας. Ολος ο σχηματισμός σαν ένα σώμα, μία ψυχή... Αυτή είναι για εμάς η Επανάσταση...». Επειδή λοιπόν όλα συνεχίζονται, δηλώνουμε ότι από τη σημερινή μέρα και έπειτα η ΕΟ Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς θα εκφράζεται μέσα από δύο αυτόνομες και ισότιμες υποδομές. Από εμάς που πλέον αυτοπροσδιοριζόμαστε ως ο παράνομος τομέας της οργάνωσης και το δεύτερο τομέα τον Πυρήνα των Φυλακισμένων Μελών της Οργάνωσης (Γεράσιμος Τσάκαλος, Παναγιώτης Αργυρού, Χάρης Χατζημιχελάκης) καθώς και όσων αιχμαλώτων συντρόφων συμφωνούν με τις αξίες και τις αρχές μας. Από εδώ και στο εξής ο λόγος τους είναι και δικός μας λόγος, ενώ οι αποφάσεις των συντρόφων μας εκπροσωπούν και εμάς τους ίδιους. Θα βάλουμε τα δυνατά μας να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών τους και της εμπιστοσύνης με την οποία μας έχουν τιμήσει...

ΖΗΤΩ Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ παράνομος τομέας Σ. Π. Φ.
Η μαχητική αναρχία, το νέο αντάρτικο πόλης, η Ε.O. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς
.... Μετά από περίπου 3 χρόνια ανυποχώρητης δράσης με περισσότερες από 200 εμπρηστικές και βομβιστικές επιθέσεις εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως οι πράξεις μας είναι μονάχα μια σταγόνα μπροστά στο ωκεανό της απεραντοσύνης της επιθυμίας μας για επανάσταση.

Η Συνωμοσία προέρχεται από ένα νέο ρεύμα της επαναστατικής αναρχίας που έχει εισβάλει δυναμικά στο πεδίο της σύγκρουσης και της κοινωνικής πρόκλησης. Μέσα απ΄ τη στόχευση της δράσης και τον λόγο των προκηρύξεών μας, αυτοπροσδιοριζόμαστε ως κομμάτι της μαχητικής αναρχίας του νέου αντάρτικου πόλης, που ασκεί αδιάκοπη ένοπλη κριτική στην τυραννία των «από πάνω» όσο και στους συμβιβασμούς των «από κάτω».

Οι στόχοι που χτυπιούνται, οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, οι τράπεζες, τα αστυνομικά τμήματα, οι εταιρείες security, τα πολιτικά γραφεία, η βουλή, οι εκκλησίες, τα δικαστήρια, οι φυλακές, οι πρεσβείες... είναι για εμάς απλώς κτίρια που όσα κιλά εκρηκτικών και να τοποθετήσουμε θα ξαναχτιστούν από την αρχή με περισσότερες κάμερες, με περισσότερη φύλαξη, όλο και πιο φαινομενικά απόρθητα. Παράλληλα η προπαγάνδα των ΜΜΕ που ακολουθεί είτε αποκρύπτει κάποια χτυπήματα καλύπτοντάς τα με ένα πέπλο σιωπής είτε στην περίπτωση που είναι αναγκασμένη να τα προβάλει (βόμβες, εκτελέσεις) θα τα απολιτικοποιήσει συκοφαντώντας τα. Ταυτόχρονα χρησιμοποιώντας την αφομοίωση του θεάματος τα «τοποθετεί» ανάμεσα στις διαφημίσεις για το «νέο υγρό πιάτων» και τα τηλεριάλιτι εικονικής πραγματικότητας, μετατρέποντάς τα σε ουδέτερο προϊόν μιας αδιάφορης πληροφορίας.

Για αυτό ο ουσιαστικός μας στόχος δεν είναι απλώς οι ασφαλισμένες πόρτες, τα ντουβάρια γραφείων και οι βιτρίνες πολυκαταστημάτων, αλλά η ανατίναξη και το σαμποτάζ των κοινωνικών σχέσεων που κάνουν αποδεκτά αυτά τα σύμβολα εξουσίας...

Οικονομική κρίση, κοινωνική πόλωση, η δική μας ευκαιρία

«Το ορατό γίνεται παρόν» ....Η κοινωνική συναίνεση που χτίστηκε γύρω απ΄ το καταναλωτικό ιδεώδες και την υπόσχεση της υλικής ευδαιμονίας φθείρεται διαρκώς με τα απανωτά χτυπήματα της οικονομικής κρίσης. Ο πολιτισμός του εύκολου, γρήγορου χρήματος και της αντίστοιχης κοινωνικής ανέλιξης δίνει την θέση του σε «οπισθοδρομικές» καταστάσεις οικονομικής ανέχειας. Αυτή η κατάσταση, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, οδηγεί και θα οδηγήσει σε κοινωνικές αναταραχές ( Γαλλία, Αγγλία κτλ.). Είναι αναπόφευκτο πως στον μέχρι πριν ουδετεροποιημένο κοινωνικό κορμό θα αναπτυχθεί λόγω συνθηκών μια πόλωση προς τα δύο άκρα. Στη μία περίπτωση θα επανενεργοποιηθούν τα συντηρητικά ένστικτα ενός μέρους της κοινωνίας (γεγονότα Αγ. Παντελεήμονα, πλ. Αττικής, είσοδος της Χρυσής Αυγής στο δημοτικό συμβούλιο) που θα εντοπίσουν την «πηγή του κακού» στους πιο αδύναμους, τους μετανάστες. Ηλίθιες ατάκες όπως «αυτοί βρωμάνε», «κουβαλάνε αρρώστιες», «Αυτοί έφεραν την εγκληματικότητα», «το παρεμπόριό τους κλείνει τα μαγαζιά μας», «Ρίχνουν τα μεροκάματα» είναι μερικές από τις ετυμηγορίες που έχουν ήδη εξαπολύσει οι νέοι «εθνοσωτήρες» για να πείσουν και να κερδίσουν την συναίνεση αρκετών χιλιάδων ντόπιων καταπιεσμένων.

Φυσικά και η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών έχει το αντίστοιχο μερίδιο συνενοχής αφού και οι ίδιοι αναπαράγουν τα αντίστοιχα «ελληνικά» πρότυπα στο εσωτερικό των κοινοτήτων τους, που επικρατεί ο μικροαστισμός, ο σεξισμός, τα οργανωμένα κυκλώματα, οι φυλετικοί και εθνικοί διαχωρισμοί, η θρησκευτική μισαλλοδοξία και ο φανατισμός.

Στη δεύτερη περίπτωση, το υπόλοιπο κομμάτι του κοινωνικού κορμού θα κινηθεί προς την πλευρά των κοινωνικών διεκδικήσεων. Ενα πολύχρωμο και πολύβουο φάσμα που περιλαμβάνει στις γραμμές του από συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, δυσκοίλιους ΚΚΕδες, μετριοπαθείς αριστερούς, ανένταχτους, προοδευτικούς μέχρι κοινωνιστές αναρχικούς, χούλιγκαν και μπαχαλάκηδες.

Είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε περιόδους μεγάλης έντασης. Η πόλωση και οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις είναι αναπόφευκτες.

Η Ελλάδα συνεχίζοντας τον οικονομικό της κατήφορο θα γίνει θέατρο μεγάλων συγκρούσεων.

Το ζήτημα είναι ποια πλευρά θα επιλέξει ο καθένας.

Εμείς αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μακριά... προφανώς ούτε στο συντηρητικό οχετό των φασιστών αλλά ούτε και στο μέτωπο κοινωνικών διεκδικήσεων και αιτημάτων. Η μειοψηφική μας δράση έχει κηρύξει προ καιρού το δικό μας πόλεμο χωρίς να διεκδικούμε ούτε καλύτερους μισθούς ούτε καλύτερες συντάξεις, αλλά παλεύοντας για μια καλύτερη ζωή, για μια πιο ουσιαστική και αυθεντική αίσθηση της πραγματικότητας.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θέλουμε να γευτούμε την αλαζονεία μιας υποτιθέμενης αυτοεπιβεβαίωσης. Μακριά από εμάς τέτοια αξιώματα, απλά δηλώνουμε ξεκάθαρα την θέση μας. Αλλωστε γνωρίζουμε πως δεν μας αρκεί μόνο η ακαδημαϊκή γνώση της δυστυχίας, αλλά κυρίως η αναζήτηση διαρκής επέμβασης ενάντια στην δυστυχία.

Η αναζήτηση βιωμάτων και εμπειριών.

Η αναζήτηση μιας προσωπικής και συλλογικής ταυτότητας.

Η αναζήτηση επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους μακριά από οποιοδήποτε δογματισμό καθαρής θεωρίας, ακόμα και απ΄ τον δικό μας.

Δεν είμαστε αλληλέγγυοι με την δυστυχία των ανθρώπων, είμαστε αλληλέγγυοι με το σθένος με το οποίο κάποιοι δεν την ανέχονται...

... Θέλουμε να διαχυθούμε μέσα σε ένα ανένταχτο ρεύμα συμπεριφορών, στους αποκλεισμένους κύκλους νεανικής παραβατικότητας, στην αμφισβήτηση των απογοητευμένων, στο ρεαλισμό αυτών που χάνουν τις ψευδαισθήσεις τους, στον κόσμο των αξιοπρεπών φυλακισμένων, των ανεξέλεγκτων των γηπέδων, της μουσικής υποκουλτούρας, των σχολείων, στο μαχητικό περιθώριο όλου του φάσματος. Αυτά τα άτομα, που μπορεί να μην πήραν μέρος σε καμία πολιτική συνέλευση, ούτε να κατέβηκαν σε κάποια πορεία, ούτε καν να έχουν διαβάσει τις «αλήθειες» του Μαρξ η του Μπακούνιν, μέσα απ΄ την ίδια την καθημερινή τους στάση, μέσα απ΄ τις αξίες τους, μέσα απ΄ τη ζωή τους μπορεί να είναι πιο αναρχικοί απ΄ τους «μυημένους» αναρχικούς, πιο αγωνιστές απ΄ τους επαγγελματίες αγωνιστές.

Η συγκυρία της οικονομικής κρίσης είναι η πιο κατάλληλη ευκαιρία να εκδηλωθούν και να εκφραστούν αυτές οι ενεργητικές προσωπικότητες.

Να βγουν απ΄ το περιθώριο στο προσκήνιο. Να διεκδικήσουν το έδαφος των αυθεντικών συμπεριφορών που τόσα χρόνια συνθλίβονταν μέσα στην κοινωνία του καθωσπρεπισμού και της φαινομενικής απελευθέρωσης. Ετσι καταργούνται οι αρχηγοί, οι ρόλοι, οι μικρές και μεγάλες εξουσίες.

Γιατί οι αντάρτες πόλης δεν είναι κάποια ελίτ που κατέχει την υπεραλήθεια. Είμαστε απλά μια μειοψηφία που οπλιστήκαμε με επιθυμίες και αποφάσεις ενάντια στις μπλε στολές των βασανιστών, στα σοβαρά κοστούμια των τυρράνων και στην κοι νωνική ησυχία και σιωπή που πυροβολεί πισώπλατα. Διαχέουμε τις αντιλήψεις μας, τον τρόπο δράσης μας, τις επιθυμίες μας, τα «σωστά» και τα «λάθη» μας.

Και συχνά «εκτιθόμαστε» με το γνωστό τίμημα της απώλειας ενός θανάτου ή μιας φυλακής. Δεν δείχνουμε σε κανέναν το σωστό δρόμο, απλώς οι ίδιοι διαλέξαμε έναν δρόμο που είναι ανοιχτός στον καθένα.

Αφήνουμε οριστικά πίσω μας την προϊστορία της ταξικής πάλης. Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην εργατική- υπαλληλική τάξη που υποκλίνεται στους αφεντάδες της και θέλει να γίνει κατ΄ εικόνα και ομοίωση τους, ενώ ταυτόχρονα ξεσηκώνεται για τα ψίχουλα που της στερούν απ΄ το τραπέζι. Γιατί θεωρούμε πως ο δρόμος για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια είναι πάντα προσωπικός και δεν χωράει σε στερεότυπα και ταμπέλες.

Οφθαλμός αντί οφθαλμού

Αυτός είναι ο λόγος που συχνά χρησιμοποιούμε τον όρο του επαναστατικού τερρορισμού, θεωρώντας πως απέναντι στον τρόμο που ασκούν οι «από πάνω» με τους πολέμους, τη φτώχεια, τα εργατικά ατυχήματα, την αστυνομία, τις φυλακές, πρέπει να υπάρχει και η απάντηση του τρόμου από τους «από κάτω». Κι όσο και αν η αντάρτικη βία ενός εκρηκτικού μηχανισμού ή μιας πολιτικής εκτέλεσης δεν συγκρίνεται με τις γενοκτονίες και τις δολοφονίες των κρατιστών, παρόλα αυτά είναι μια μικρή μεταφορά του τρόμου στο αντίπαλο στρατόπεδο. Το γεγονός ότι όλα αυτά τα καθάρματα που διαφεντεύουν τις ζωές μας είναι υποχρεωμένα να κυκλοφορούν μέσα σε θωρακισμένα αυτοκίνητα, με μικρούς στρατούς συνοδείας ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας εξόδου διασκέδασης είναι το ελάχιστο αντίτιμο για τον κόσμο που έχουν κατασκευάσει να κυβερνάνε.

Εμείς ως επαναστάτες έχουμε γνωρίσει την απώλεια του θανάτου συντρόφων μας, την αιχμαλωσία των αδερφών μας στις φυλακές, το ανθρωποκυνηγητό των διωκτών μας και τώρα είναι καιρός ο πόνος και η αγωνία να αλλάξουν στρατόπεδο. Ο επαναστατικός τερρορισμός συμβάλει με τον τρόπο του σε αυτήν την κατεύθυνση και προωθεί την επαναστατική υπόθεση.

Οι πράξεις δεν μιλούν από μόνες τους

Αλλά οι πράξεις δεν είναι τίποτα όταν είναι ορφανές και τυφλές. Αντίθετα αποκτούν όλο τους το νόημα όταν αναλαμβάνονται.

Εμείς ως Συνωμοσία ποτέ δεν πήραμε τον εύκολο δρόμο της υπεκφυγής, αλλά αναλαμβάνουμε πάντα τα γεγονότα και τις πράξεις μας.

Αυτό όταν ξεκινήσαμε τη δράση μας, φαινόταν άτοπο, γιατί στην Ελλάδα στο αντιεξουσιαστικό μαχητικό ρεύμα δεν υπήρχαν μέχρι τότε παράνομες υποδομές που να χρησιμοποιούν μία σταθερή υπογραφή και ένα συγκεκριμένο λόγο (εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως παλιότερα οι Εμπρηστές Συνείδησης, το Μαύρο Αστέρι...).

Η κυριότερη αιτία ήταν η αντίληψη που υπάρχει ακόμα και σήμερα ότι «οι πράξεις μιλάνε από μόνες τους» καθώς και ο φόβος της ποινικής δίωξης «για συμμετοχή σε οργάνωση» σε περίπτωση σύλληψης.

Εμείς θεωρούμε πως καμία πράξη δεν μιλάει από μόνη της γιατί δεν υπάρχει επαναστατικό σαμποτάζ, χωρίς τον αντίστοιχο ανατρεπτικό λόγο. Πόσο μάλλον όταν στο επαναστατικό ρεύμα υπάρχουν τόσες διαφορετικές τάσεις. Για εμάς «οι θεωρητικοί που δεν ζουν μια εξεγερτική ζωή δεν λένε τίποτα που να αξίζει να λεχθεί και οι ακτιβιστές που αρνούνται να σκεφτούν κριτικά δεν πράττουν τίποτα που να αξίζει να γίνει». Οσον αφορά το ποινικό κόστος, αυτό είναι μια φυσική συνέπεια για την οποία ο καθένας πρέπει να προετοιμάζεται πριν κηρύξει τον πόλεμο στο σύστημα, αλλιώς ας μην κάνει καν τον κόπο να διαβεί το μονοπάτι της επαναστατικής δράσης. Δεν είναι δυνατόν οι νομικές συνέπειες να κάνουν «εκπτώσεις» στον επαναστατικό λόγο. Η ενότητα των λέξεων και των πράξεων έρχεται πάντα πρώτη παρόλες τις νομικές επιπτώσεις, ως η πεμπτουσία του ίδιου μας του αγώνα. Αυτό πράτταμε πάντα ως Συνωμοσία και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε.

Η μέρα που δεν γύρισαν όλοι...

Την πρώτη μέρα του Νοέμβρη δύο αδέρφια μας, ο Γεράσιμος Τσάκαλος και ο Παναγιώτης Αργυρού, περικυκλώνονται από αστυνομικούς της ομάδας Δίας και συλλαμβάνονται στο κέντρο της Αθήνας. Πάνω τους έχουν δύο πιστόλια, πέντε γεμιστήρες, ένα αλεξίσφαιρο και δύο εμπρηστικά δέματα με παραλήπτες την πρεσβεία του Βελγίου και το Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί. Εχει προηγηθεί η παράδοση άλλων δύο δεμάτων με προορισμό τη πρεσβεία του Μεξικού και την διεύθυνση της Εurojust.

Ολα ξεκίνησαν όταν η υπάλληλος της ταχυμεταφορικής Swift Μail, θέλοντας να ικανοποιήσει την περιέργεια και τον ντετεκτιβισμό της για χάρη της ασφάλειας ενός πρεσβευτή, άνοιξε το δέμα καθ΄ υπέρβαση της εργασίας της, με αποτέλεσμα να γίνει ανάφλεξη, χωρίς όμως να τραυματιστεί. Η συνέχεια είναι γνωστή απ΄ τα δελτία ειδήσεων και τις εφημερίδες. Το εν λόγω υποκείμενο τηλεφώνησε στην αστυνομία και οι μπάτσοι απέκλεισαν όλη την περιοχή με δεκάδες δυνάμεις συλλαμβάνοντας τους συντρόφους μας. Βέβαια η πράξη της συγκεκριμένης υπαλλήλου βρίσκεται εκτεθειμένη στην κοινή λογική και να είναι σίγουρη πως το όνομά της δεν θα λησμονηθεί εύκολα από το νέο αντάρτικο πόλης.

Οσον αφορά επιχειρησιακά την ίδια την ενέργεια, η προνοητικότητα μας ότι η αλληλογραφία της κοσμικής αριστοκρατίας των πρεσβευτών δεν ανοίγεται απ΄ τους ίδιους αλλά απ΄ το υπαλληλικό προσωπικό των πρεσβειών, μας υπαγόρευσε να μην χρησιμοποιήσουμε την ισχυρή εκρηκτική ύλη που έχουμε αποθηκευμένη, παρά μόνο ελάχιστη ποσότητα αυτοσχέδιας μαύρης πυρίτιδας ώστε να παραδοθεί το μήνυμα χωρίς τον τραυματισμό κάποιου ανθρώπου. Εχοντας ακόμα συνυπολογίσει πως τα δέματα θα παρέμεναν μία μέρα στις αποθήκες των ταχυμεταφορικών εταιρειών και θα παραδίδονταν την επόμενη από τους εργαζόμενους courier, φροντίσαμε να είναι απόλυτα ασφαλής η συναρμολόγηση τους και ο μηχανισμός να ενεργοποιείται μόνο κατά το άνοιγμα τους.

Οπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενη προκήρυξη μας η δράση ενός αντάρτη πόλης και η χρήση βίας που ασκεί στρέφεται αποκλειστικά ενάντια στα καθάρματα που εξουσιάζουν τις ζωές μας και στους πιστούς υποτελείς που ασπάζονται τη θρησκεία της νόμιμης Τάξης. Οταν όμως οι αφέντες μπορούν να πείσουν τους δούλους ότι ζουν ελεύθεροι, τότε τα νοήματα αντικρίζουν την απώλεια της συνείδησης. Συχνά βρισκόμαστε μπροστά στην αντιφατική διαπίστωση πως ορισμένοι υπάλληλοι ταυτίζονται με τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ. Η ασφαλειομανία και ο κοινωνικός χαφιεδισμός, που επιδεικνύουν αρκετοί εργαζόμενοι συντηρεί με τη σειρά του την ζωή του συστήματος.

Ετσι σε μια κοινωνία που οι «ήρωες» πολίτες προστατεύουν τα λεφτά μιας τράπεζας απ΄ τους ληστές, που άλλοι ζητούν ακόμη περισσότερη αστυνομία, που κάποιοι σέβονται τους νόμους των διεφθαρμένων κυβερνώντων, που πολλοί καταδίδουν οτιδήποτε παρεκκλίνει απ΄ την υποταγμένη κανονικότητα και ορισμένοι ζητούν την παραδειγματική τιμωρία των επαναστατών, εμείς στεκόμαστε απέναντι τους, έτοιμοι για μάχη μέχρις εσχάτων.

Γιατί η μνήμη δεν είναι σκουπίδι και το αίμα δεν είναι νερό...

Καμπάνια αλληλεγγύης και στήριξης αντάρτικων ομάδων και αιχμαλώτων επαναστατών

«Η μέρα μας θα έρθει, η μέρα μας θα έρθει...» Βobby Sands Σήμερα είναι επιτακτικό το ξεκίνημα μιας νέας φάσης στην εξέλιξη της επαναστατικής σκέψης και δράσης. Ενα ποιοτικό άλμα που θα φέρει κοινές επιλογές, οι οποίες βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, ένα βήμα πιο κοντά. Σκοπός μας είναι η συγκρότηση ενός α- φορμαλιστικού αντιεξουσιαστικού διεθνούς δικτύου αντάρτικων ομάδων και αυτόνομων ατομικοτήτων. Η δημιουργία ενός δικτύου που οι σύντροφοι και οι ομάδες που θα συμμετέχουν σε αυτό θα ανταλλάσσουν εμπειρίες από όλο το φάσμα του αγώνα, απ΄ τον αυθόρμητο αναρχισμό, απ΄ την ένοπλη πάλη, από την πολιτική ανωνυμία, απ΄ το εξεγερσιακό ρεύμα. Η αφετηρία ενός διευρυμένου κύκλου επικοινωνίας, συζήτησης, αντίληψης και προβληματισμού. Ο πειραματισμός μίας φόρμας συντονισμού ανατρεπτικών δράσεων και επιθέσεων σε διεθνές επίπεδο. Η λειτουργία ενός πειραματικού εργαστηρίου ραδιουργίας με ανταλλαγή τεχνοτροπιών και υλικοτεχνικής γνώσης στον τομέα του σαμποτάζ. Η οργάνωση μίας κολεκτίβας αλληλεγγύης στους φυλακισμένους συντρόφους και μίας υποδομής στήριξης των καταζητούμενων επαναστατών. Η πρόκληση ενός στοιχήματος που η εκπλήρωση του είναι πιο όμορφη απ΄ την αφετηρία που μπορεί να δημιουργήσει... Οπως και να το δει κανείς είναι κάτι που επιθυμούμε να κάνουμε. Μέσα στους επόμενους μήνες η επιθυμία μας αυτή θα επισφραγιστεί με την παρουσίαση ενός ολοκληρωμένου διεθνούς καλέσματος. Προς το παρόν στέλνουμε το χαιρετισμό μας στους φίλους, στους γνωστούς και στους άγνωστους συντρόφους που οργανώνονται και πράττουν μέσα απ΄ τη ατομικότητα τους και τις αντάρτικες ομάδες.

Ταυτόχρονα δεν θα μπορούσαμε να μην μιλήσουμε για τις απώλειες μας, για τα αδέρφια που δεν είναι δίπλα μας. Το ζήτημα των φυλακισμένων επαναστατών (ανάμεσα τους και η λαμπρή μειοψηφία των «ποινικών» που παραδίδουν μαθήματα αξιοπρέπειας και τιμής με τη στάση και τους αγώνες τους) παραμένει μία γνώριμη πτυχή του ριζοσπαστικού αγώνα. Συχνά το ενδιαφέρον για τους «ανθρώπους εντός των τειχών» αυξάνεται εν όψει της εκδίκασης μιας υπόθεσης.

Παράλληλα στα δημοσιογραφικά ημερολόγια γράφονται θεαματικοί τίτλοι όπως «η εξάρθρωση της τάδε οργάνωσης» ή «η ένοπλη συμπλοκή τρομοκρατών με δυνάμεις της αστυνομίας». Εμείς όμως θεωρούμε πως πρέπει οι ίδιοι να ξαναμιλήσουμε για τα φυλακισμένα αδέρφια μας, γνωρίζοντας πως δεν πρόκειται για απλά ονόματα σε τίτλους ειδήσεων και εφημερίδων. Ολοι αυτοί οι σύντροφοι έχουν μια ατομική ζωή, μία προσωπική σκέψη και ένα ξεχωριστό πρόσωπο. Ολο το προηγούμενο διάστημα μιλήσαμε για κάποιους από αυτούς αναφέροντας απλά το όνομα τους ενώ για κάποιους δεν το μάθαμε ποτέ. Μιλήσαμε αποσπασματικά στο τέλος μίας προκήρυξης και στο σύνθημα που φωνάξαμε σε μία πορεία. Απολέσαμε έτσι τη μνήμη, τη σύνδεση, την ιστορία.

Παράλληλα προσέχουμε, γιατί θέλουμε να αποφύγουμε οποιαδήποτε θυματοποίηση ή ηρωοποίηση των φυλακισμένων συντρόφων. Αντίθετα επιθυμούμε να δημιουργήσουμε ένα ζωντανό χώρο επικοινωνίας με αυτούς τους ανθρώπους, να τους δώσουμε το λόγο σε πρώτο πρόσωπο, να ανταλλάξουμε εμπειρίες και το πιο ουσιαστικό να ρίξουμε στη μάχη όλες μας τις δυνάμεις για να τους πάρουμε πίσω μαζί μας και να ξαναβρεθούμε στις πρώτες γραμμές του αγώνα για την επανάσταση. Δίπλα λοιπόν στις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που ήδη υπάρχουν από επαναστάτες και αντιεξουσιαστές, βάζουμε και εμείς το δικό μας χνάρι στην υπόθεση της απελευθέρωσης των κρατούμενων και της καταστροφής των φυλακών. Σε μία πρώτη προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση εντάσσεται η καμπάνιας διεθνής αλληλεγγύης που πραγματοποιήσαμε. Η φιλία που μας συνδέει με κάποιους, αλλά και η βαθιά εκτίμηση με τους περισσότερους που δεν είχαμε την τιμή να γνωρίσουμε προσωπικά θα έμενε ανικανοποίητη βλέποντας αυτές τις ιστορίες να λησμονούνται σε λίστες δικαστικών εγγράφων και αρχείων εφημερίδων. Οι διαφορετικές αντιλήψεις, κάποια προσωπικά χαρακτηριστικά, όπως και η άγνοια κάποιων στοιχείων λόγω χιλιομετρικών αποστάσεων δεν είναι ικανές να καταρρίψουν το αυτονόητο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν περίμεναν να τους βρει η ζωή στο καναπέ του σπιτιού τους, την αναζήτησαν οι ίδιοι στο δρόμο της επανάστασης που όλα είναι εφικτά...

...Τερματικός σταθμός η ελληνική επικράτεια. Δεκάδες επαναστάτες αναρχικοί και αξιοπρεπείς «ποινικοί» βιώνουν την «φιλοξενία» των ελληνικών φυλακών. Ομως δεν συγκατανεύουν, δεν σκύβουν το κεφάλι, γιατί οι καπνοί απ΄ τις φωτιές στις ταράτσες κατά την διάρκεια των εξεγέρσεων δεν έχουν λησμονηθεί...

... Σε αυτό το «υπερσιβηρικό» ταξίδι μας στις φυλακές της δημοκρατίας με πλησιέστερους σταθμούς το εφετείο (6 Δεκεμβρίου) του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη (απαλλοτριωτή τράπεζας) και το δικαστήριο για την υπόθεση της Ε.Ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, ίσως να ξεχάσαμε αρκετά πρόσωπα και ονόματα, αλλά ποτέ δεν τα λησμονήσαμε. Γιατί σύντροφοι να θυμάστε, όπου κι αν βρισκόμαστε, στο Μαλανδρίνο, στον Κορυδαλλό, στον Αυλώνα στα πυκνά σκοτάδια της παρανομίας, στη νύκτα ενός εμπρησμού ή στην «ουρά» μιας διαδήλωσης τα μάτια μας αντικρίζουν έναν κοινό ουρανό. Και η αυγή του είναι μια δική μας νίκη. Η μέρα μας θα έρθει...

Για όλους τους παραπάνω λόγους και σαν ελάχιστη συμβολή επίθεσης και αλληλεγγύης αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την αποστολή 14 εμπρηστικών δεμάτων-βομβών.

ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ 25/11/2010
Οι «σύντροφοι» του εξωτερικού και η δίκη των συλληφθέντων
Διεθνές επαναστατικό μέτωπο ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΗΣ Ε.Ο. ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ,ΣΤΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ (ΔΙΚΗ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011) Αλλος ένας λόγος της δράσης μας, μέσω της μαζικής αποστολής εμπρηστικών δεμάτων σε πρεσβείες και Ευρωπαίους ηγέτες, ήταν για να πραγματοποιήσουμε ένα διεθνές κάλεσμα. Καλούμε λοιπόν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, από την Ευρώπη μέχρι τη Λατινική Αμερική, για την ενίσχυση του επαναστατικού πολέμου. Οργανωνόμαστε διεθνώς και σημαδεύουμε τον εχθρό. Ανυπομονούμε να δούμε τα ανατρεπτικά στοιχεία να πλημμυρίζουν τους δρόμους και τις αντάρτικες ομάδες να χτυπούν ξανά και ξανά. Ολα τα μέσα ξεκλειδώνονται και μπαίνουν στο τραπέζι χωρίς κανένα ταμπού και καμία φετιχoποίηση. Στις διαδηλώσεις σπάμε τα κεφάλια των μπάτσων, τράπεζες ληστεύονται και παραδίδονται στις φλόγες, βόμβες ανατινάζουν κυβερνητικά κτήρια, όπλα εκτελούν πολιτικούς, δημοσιογράφους, μπάτσους, δικαστές, καθώς και κάθε λογής προστάτες αυτού του κόσμου. Ετσι βήμα βήμα ο εγχώριος εσωτερικός εχθρός γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνος για αυτούς.

Επίσης η αλληλεγγύη, ένα από τα ισχυρά και αυθεντικά όπλα των επαναστατικών δυνάμεων, αποκτά μια πιο δυνατή και συντονισμένη κραυγή. Στις μαζικές συλλήψεις σε μια πορεία στο Βέλγιο εμείς σε αντίποινα θα βάζουμε βόμβες στην Ελλάδα και όταν φυλακίζεται μια επαναστατική ομάδα στη Χιλή η Αργεντινή θα γεμίζει συντρίμμια από τις επιθέσεις των συντρόφων. Για εμάς οι νεκροί αντάρτες και οι φυλακισμένοι δεν είναι ένα σημείο ανακωχής, αντίθετα γίνονται η κινητήριος δύναμη της όξυνσης των επαναστατικών διαδικασιών. Γι΄ αυτό πιστεύουμε πως η Αλληλεγγύη πρέπει να γίνει περισσότερο ένα ένοπλο πείσμα του σήμερα παρά μια ανθρωπιστική διαμαρτυρία της μεταρρύθμισης.

Στις 17 Ιανουαρίου 2011 στην Αθήνα θα διεξαχθεί η δίκη για την υπόθεση της Επαναστατικής μας οργάνωσης. Σε αυτή δικάζονται ορισμένα περήφανα μέλη μας, κάποιοι επαναστάτες και άλλοι αναρχικοί λόγω προσωπικών σχέσεων με τους κατηγορουμένους. Δεν έχει καμία αξία να μιλήσουμε για τη δίκη καθώς ορίζουμε τους εαυτούς μας έξω από τα όρια των δικαστικών αρχών. Αυτό που έχει ουσία είναι η έκφραση επιθετικής αλληλεγγύης προς τους συντρόφους που κατηγορούνται και βρίσκονται στη φυλακή για αυτή την υπόθεση. Για εμάς, παρ΄ όλο το ανθρωποκυνηγητό που έχει εξαπολύσει εναντίον μας η αστυνομία καθώς και η πρόσφατη σύλληψη των δύο μελών μας, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τη συνεχή και εξελικτική πορεία της δράσης μας.

Στην απόφασή μας να προωθήσουμε μια μάχη μέχρις εσχάτων ΚΑΛΟΥΜΕ σε Ελλάδα, Ευρώπη, Χιλή, Αργεντινή, Μεξικό και σε όλο τον κόσμο τους συντρόφους και τους αντάρτικους σχηματισμούς να στείλουν το δικό τους επιθετικό σινιάλο στους δικαστές και τις ελληνικές αρχές, καθώς και ένα χαιρετισμό αλληλεγγύης στους αιχμαλώτους του νέου αντάρτικου πόλης. Ας γίνει αυτή η δίκη άλλη μία αφορμή για πράξη στον Επαναστατικό Πόλεμο.

ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ