“Καταρχήν, να παρακαλέσω και να πω ότι δικαιούμαι να έχω λίγο την προσοχή σας. Έτσι κι αλλιώς η συζήτηση προχωράει προς το τέλος. Θα ήθελα να κάνω μόνο μερικές επισημάνσεις.
Δεν θα μπω στο νομικό θέμα, διότι όλη την ώρα που παρακολουθούσα τη διαδικασία βρισκόμουν στη θέση του Έλληνα πολίτη. Σήμερα, αυτή την ώρα σκέπτομαι ο κάθε Έλληνας πολίτης, ο οποίος έχει παρακολουθήσει αυτή τη συζήτηση, άραγε σε τι συμπέρασμα έχει οδηγηθεί;
Πρέπει να σας πω ότι ακούσαμε, βεβαίως, όλοι με προσοχή καταρχήν τον κ. Τσοχατζόπουλο, ο οποίος αφήνοντας πολλά υπονοούμενα μίλησε πάρα πολύ ώρα, αλλά δεν είπε καμία κουβέντα
για την ταμπακιέρα. Θεωρώ -και θα μου επιτρέψει ο ίδιος να του το πω, όπου και αν είναι - και αν με ακούει - ότι έχασε ο ίδιος μια μεγάλη ευκαιρία, μια μεγάλη ευκαιρία την οποία σήμερα, κύριοι συνάδελφοι, με την πρόταση, την οποία φέρατε προς ψήφιση φοβάμαι ότι χάνει και η ελληνική Βουλή. Αυτό καταδεικνύει ότι ενδεχομένως δεν έχουμε κατανοήσει όλοι εμείς εδώ οι τριακόσιοι ακριβώς πού βρίσκεται σήμερα η πολιτική ζωή του τόπου. Δεν έχουμε δυστυχώς φαίνεται κατανοήσει ακριβώς τα αισθήματα των Ελλήνων απέναντι σε αυτή τη Βουλή, απέναντι σε αυτούς εδώ τους τριακόσιους πολιτικούς, τους Βουλευτάς.
Μου φαίνεται, λοιπόν, ότι αυτή η πρόταση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αντί να οδηγήσει στο να υπάρξει ένα ξεκαθάρισμα, να υπάρξει αποδοχή ευθυνών, εάν και όπου υπάρχουν, δυστυχώς θα οδηγήσει στο ίδιο αποτέλεσμα στο οποίο οδηγήθηκαν άλλες προηγούμενες Εξεταστικές Επιτροπές. Δηλαδή, στην παραγραφή των αδικημάτων και έτσι στην πλήρη σύγχυση, στην περαιτέρω σύγχυση των Ελλήνων πολιτών. Βεβαίως, αυτό θα έχει ένα επιπλέον επακόλουθο, την αύξηση του αισθήματος δυσαρέσκειας του ελληνικού λαού απέναντι σε όλους εμάς τους πολιτικούς. Είναι ώρα ευθύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή η ώρα ήταν η τελευταία ώρα όπου μπορούσαμε εμείς ως πολιτικοί πραγματικά να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, κοιτάζοντας τον κάθε πολίτη νοερά στα μάτια. Δεν το κάναμε. Δυστυχώς, η δική μου αίσθηση είναι ότι δεν το κάναμε. Δεν το έκανε η Πλειοψηφία με την πρόταση με την οποία κατέθεσε. Δεν το έκαναν τα μικρά κόμματα της Αντιπολίτευσης με την πρόταση ή με τη στάση την οποία τήρησαν. Δεν το έκανε ο ΛΑΟΣ, ο οποίος δυστυχώς σήμερα εξακοντίζοντας μια καταγγελία ότι δήθεν εμείς τα βρίσκουμε τα δυο μεγάλα κόμματα σηκώθηκε και έφυγε, ξεχνώντας τις δικές του ευθύνες στις συμβάσεις αυτές και το 2000 τότε που ο κ. Καρατζαφέρης ήταν Βουλευτής, αλλά και μετέπειτα στη σημερινή σύμβαση, την οποία ψήφισε αυτή εδώ η Βουλή όταν την είχε υπερψηφίσει τη σύμβαση το ίδιο το ΛΑΟΣ και ξεχνώντας και άλλα πράγματα.
Ακούστηκαν πραγματικά πολύ σημαντικές φωνές από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Ακούστηκε συγκλονιστική η φωνή του κ. Μείμαράκη, ο οποίος ζητούσε και ζητά –και νομίζω αυτό θα έπρεπε να έχουμε κάνει ή να κάνουμε αυτή την ύστατη ώρα- να συστήσουμε και Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή για τα γεγονότα που αφορούν την παραγγελία των υποβρυχίων,
Σε αυτό, μάλιστα, ο κ. Μεϊμαράκης συνέπεσε, μιλώντας για πολλούς ανθρώπους, με τη θέση την οποία είχε ο κ. Τσοχατζόπουλος, ο οποίος ανέφερε τον όρο «ΚΥΣΕΑ» τέσσερις ή πέντε φορές. Ήταν, πιστεύω, αρκετά καταλυτική η επισήμανση του όρου «ΚΥΣΕΑ» από τον κ. Τσοχατζόπουλο. Θέλησε πολλά να πει και οφείλουμε αυτά τα πολλά εμείς να τα πάρουμε, να τα εξετάσουμε, για να αποδώσουμε τις ευθύνες, εάν και εφόσον υπάρχουν και για να είμαστε έτοιμοι να κοιτάξουμε στα μάτια τον ελληνικό λαό. Με αυτήν μόνο την πρόταση, όμως, κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε στα μάτια τον ελληνικό λαό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, ένα ακόμη λεπτό, σας παρακαλώ.
Θέλω να σας πω ότι αυτό το σκάνδαλο, το οποίο σήμερα συζητάμε, απετέλεσε μία λεόντειο σύμβαση για το ελληνικό δημόσιο και «έδεσε» τη χώρα επί δεκαετίες.
Η Νέα Δημοκρατία από το 1998, ως Αντιπολίτευση, κατήγγειλε την σκανδαλώδη αυτή προσπάθεια του κ. Τσοχατζόπουλου, όπως και τη σύμβαση η οποία υπεγράφη. Έτσι, πραγματικά αυτήν την ώρα νιώθω υπεύθυνος να καταθέσω μία ακόμη σκέψη μου απευθυνόμενος προς εσάς, κύριοι συνάδελφοι, και να πω ότι πίσω από όλα αυτά, πίσω από όλα τα σκάνδαλα τα οποία και σήμερα συζητάμε και τον προηγούμενο καιρό συζητήσαμε, υπάρχει μία εταιρεία που λέγεται «SIEMENS», υπάρχει ένας γερμανικός παράγοντας, υπάρχει μία προσπάθεια πίσω από την πλάτη όλων μας, πίσω από την πλάτη της Ελλάδος, που λέγεται «γερμανική προσπάθεια». Αλήθεια, διερωτώμαι ως Βουλευτής, πού μας οδηγούν, εάν μας οδηγούν; Τι συμβαίνει με αυτόν τον περίφημο γερμανικό παράγοντα;
Επειδή κάπου εδώ είδα τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, τον κ. Βενιζέλο, θέλω να υποβάλω ένα αφελές ερώτημα και να κλείσω. Αλήθεια, δεν είναι μέσα στις υποχρεώσεις όλων των εταίρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εγγυώνται τα σύνορα των υπολοίπων κρατών; Μήπως γι’ αυτό δεν έχει συμβεί αυτό μέχρι τώρα, κύριε Σκυλλάκο; Μήπως οι Γερμανοί δεν εγγυώνται τα σύνορά μας, μόνο και μόνο για να μας πωλούν τα όπλα τους, για να τους έχουμε ανάγκη, για να στέκονται πίσω από εμάς και για να δίνουν μίζες, πράγμα το οποίο είναι τοις πάσι γνωστό;
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ: Γιατί, άραγε, η Ελληνική Κυβέρνηση – και αυτή και οι προηγούμενες- δεν απαίτησαν αυτό το πράγμα κάποτε, να μας εγγυηθούν τα σύνορά μας, να μην έχουμε ανάγκη να αγοράζουμε οπλικά συστήματα, να μην υπάρχουν μίζες, να μην υπάρχει διαφθορά, να μην οδηγούμαστε σε αυτές τις καταστάσεις κι έτσι να βαδίζει ομαλά και ήσυχα η ελληνική πολιτική ζωή;
Θα ήθελα σε αυτό το αφελές ερώτημα κάποια στιγμή υπεύθυνα να πάρω μία απάντηση. Έχει τεθεί πολλές φορές, από πολλούς συναδέλφους, αλλά δυστυχώς ποτέ δεν έχει απαντηθεί”.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο χρόνος...
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ: Κύριε Μαρκογιαννάκη, έχετε μιλήσει για όλα τα θέματα. Εγώ δεν έχω μιλήσει. Αφήστε με να ολοκληρώσω, παραβιάζοντας το χρόνο κατά δύο λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Παρακαλώ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ: Θέλω, λοιπόν, μία απάντηση από τον κύριο Υπουργό ή τον κύριο Αναπληρωτή Υπουργό στο ερώτημα το οποίο έθεσα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου