Οι εργαζόμενοι του Ιπποκράτειου Ιδρύματος Αγρινίου βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας από τις 18/10/2010 έως 15/10/2010 για να διεκδικήσουν δεδουλευμένα 6 μηνών και 2 χρόνια αναδρομικά. Κάτω από την πίεση της επίσχεσης κατάφεραν να κερδίσουν 4 μήνες και έγινε αναστολή αυτής στις 16/11/2010 ωστόσο με γραπτή δέσμευση του εργοδότη να εξοφλήσει ότι οφείλει μέχρι 21/12/2010.
Εμείς οι εργαζόμενοι δεχτήκαμε τη συμφωνία αυτή, για αναστολή και κάναμε ένα βήμα πίσω δείχνοντας καλή πρόθεση για τη λειτουργία της κλινικής που όλο αυτό το διάστημα υπολειτουργούσε.
Με το που πέρασμα όμως την είσοδο του ιδρύματος, η κατάσταση άλλαξε άρδην. Φάνηκε καθαρά, τόσο η ανάγκη της εργοδοσίας στο πρόσωπο μας και η εμπιστοσύνη των ‘’ανθρώπων- ασθενών’’ ως προς εμάς, αφού η λειτουργία της κλινικής την πρώτη μέρα ξεπέρασε το 80% , όσο και η συμπεριφορά του υπόλοιπου προσωπικού απέναντι μας.
Οι διαβεβαιώσεις για ομαλή και ιδεώδεις συνεργασία καθώς και για επίτευξη του τεθειμένου σκοπού σαν ομάδα δεν υφίσταται. Οι θέσεις- κλειδιά (πάντα) αντικαθαστάθηκαν σε υποδεέστερες, οι πιέσεις έγιναν έντονες και το κυνήγι του θησαυρού ξεπέρασε τον αριθμό. Η συμφωνία του εργοδότη- εργαζομένου για τη σχέση χάδι- αγκαλιά αποτελεί τυπικό συμφωνητικό του ‘’φαίνεσθε’’ ανάμεσα στους δύο, ενώ θεσμοθετήθηκε ο χαρακτηρισμός του ‘’γίγνεσθαι’’ σε σύμβαση αορίστου χρόνου. Μια πραγματικότητα που πολλοί δεν είχαν αντιληφθεί. Όμως διανύοντας τον 21ο αιώνα, η ιστορία τόσο χρόνων μας δίδαξε και μάλιστα με σκληρό τρόπο, πως οι ‘’προσκυνητές’’ των αφεντικών που ασκούν εξουσία είναι οι πρώτοι απολογούντες.
Η αξιοπρέπεια δεν πουλιέται ούτε διαπραγματεύεται ακόμη και αν η ντροπή, από μόνη της την βάζει σε αυτή την διαδικασία. Το μονό που μπορείς να κάνεις εδώ είναι να διαχωρίσεις τη θέση σου για να κοιτάς τους άλλους στα μάτια και να περπατάς με το κεφάλι ψηλά χωρίς τον κίνδυνο να γλιστρήσεις ακόμη και αν αλλάζεις πεζοδρόμιο.
Οι εργαζόμενοι του Ιπποκράτειου .Ιδρύματος Αγρινίου για πρώτη φορά τολμήσαμε και οι συνέπειες όπως και τα οφέλη για μας είναι αποδεκτά. Κάνεις δε ξεχνά, όταν το σήμερα γίνει χτες θα είναι ανοιχτή πληγή, ράμματα που τραβάνε και όχι από φόβο για το αύριο που δεν ξέρεις τι θα φέρει, μα από ανάγκη για να το κερδίσεις. Μικροί επαναστάτες λοιπόν εμείς ευχόμαστε σε όλους να κάνουν ότι δεν μπορούν!
Ευχαριστούμε δημόσια για τη συμπαράσταση τους το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου, τη ΓΣΕΕ, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, τον Εμπορικό Σύλλογο Αγρινίου «Ερμής», το Σωματείο Εργαζομένων Αστικών και Υπεραστικών Λεωφορείων Κτελ Αιτωλ/νίας, το σωματείο «Γαλαρία», τη ΣΕΝΑ, την ΟΕΓΝΕ, το Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Αγρινίου-Θέρμου, το Σωματείο Χειριστών «Αιτωλοακαρνανική Ένωση», το Σωματείο οδηγών ΣΥΟΜΝΑ.
Επιτροπή αγώνα
Ιπποκράτειου Ιδρύματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου