Σπίθες και φούμαρα

Κανένας δεν μπορεί να αμφιβάλλει ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ένας μεγάλος καλλιτέχνης που τα τραγούδια του σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή. Από την άλλη όμως δεν μπορεί να παραβλέψουμε την στάση που κρατάει τις τελευταίες δεκαετίες.

Δεν θα ασχοληθούμε με την πολιτική κίνηση «Σπίθα» που ανακοίνωσε σήμερα. Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι «ανεμόμυλος» που γυρίζει όχι ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος, αλλά ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος που βολεύει τα προσωπικά του συμφέροντα.


Πρέπει να είναι η μοναδική «αριστερή προσωπικότητα» -πιθανόν και ο Λεωνίδας Κύρκος- που στήριξαν με τόσο θέρμη, τις τελευταίες δεκαετίες το αστικό πολιτικό σύστημα. Και δεν μιλάμε για γραφικές δηλώσεις που έχει κάνει του τύπου «πρέπει να πλένουμε το στόμα μας πριν μιλήσουμε για τον Χριστόδουλο» -αναφερόταν στον μακαρίτη αρχιεπίσκοπο- ούτε στην αγιογραφία που έκανε πρόσφατα στον Πάγκαλο σε τηλεοπτική εκπομπή.

Δεν μπορεί όμως να ξεχάσουμε το «Καραμανλής ή τανκς» που είπε το ’74, ότι χρημάτισε υπουργός στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, ότι βγήκε με τις πιτζάμες του στην τηλεόραση για να καλύψει την κυβέρνηση Σημίτη, τότε που είχε προχωρήσει στην παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους.

Δεν ξέρουμε αν είμαστε υπερβολικοί αλλά θεωρούμε ότι και η σημερινή του κίνηση αποσκοπεί στην επιθυμία του να βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο και να απολαμβάνει ναρκισσιστικά τη δημοσιότητα.