Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Συνέντευξη του Θάνου Μωραϊτη στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα"


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ

Κ. ΜΩΡΑΙΤΗ Υπάρχει πρόβλημα συντονισμού στην Κυβέρνηση;

Αυτό που υπάρχει είναι η σημαντική παραγωγή Κυβερνητικού έργου σε περιορισμένο χρόνο και σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις, απαιραίτητες για ένα καλύτερο αυριο... Κληθήκαμε μέσα ένα χρόνο να κάνουμε τόσα όσα δεν έγιναν για ολόκληρες δεκαετίες. Θα ήταν παράδοξο, να περίμενε κανείς πως όλα αυτά θα μπορούσαν να γίνουν σε τόσο μικρό χρόνο, υπό αυτές τις συνθήκες και να μην υπάρξουν και λάθη. Η πορεία μας όμως είναι θετική και ανατρεπτική.

Μα το πρόβλημα το επισημαίνουν και κορυφαία στελέχη…

Νομίζω ότι η κοινή αφετηρία όλων είναι η ακόμα καλύτερη απόδοση στο κυβερνητικό έργο. Εγώ νομίζω ότι πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο στο πλαίσιο του θεσμικού ρόλου που έχει ο καθένας μας και στο πλαίσιο των κυβερνητικών και κομματικών οργάνων που συμμετέχει.

ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ H ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ; ΜΗΠΩΣ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΕΝΩ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ;

Μη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας σημαίνει μη περιουσία. Σημαίνει απαξίωση της δημόσιας περιουσίας. Οι πολίτες δεν είναι αντίθετοι στην αξιοποίηση της. Είναι αντίθετοι στο ξεπούλημά της. Κάτι που δεν πρόκειται να γίνει. Κάτι για το οποίο δεσμεύθηκε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Ταυτόχρονα οι πολίτες απαιτούν προστασία της δημόσιας περιουσίας από καταπατητές και ποικιλώνυμα συμφέροντα

ΤΙ είναι ΤΟ Μνημόνιο; Κατάρα ή ευλογία;

Δεν είναι τίποτα από τα δυο. Είναι μια πραγματικότητα, μια πολύ δύσκολη ιστορική φάση της χώρας. Πολλοί ταυτίζουν το μνημόνιο με την πολιτική μας. Κάνουν λάθος. Είτε είναι Δεξιοί και ταυτίζουν τα τεχνικά μέτρα και την λογιστική με την πολιτική, είτε είναι αριστεριστές και ταυτίζουν την τακτική με την στρατηγική. Το μνημόνιο είναι η τεχνική απάντηση στο πρόβλημα του ελλείμματος.

ΚΙ ΑΝ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΠΑΝΕ ΧΑΜΕΝΕΣ; ΑΝ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ;

Η απάντηση μας, η απάντηση της γενιάς μου, η απάντηση των δυνάμεων της παραγωγής, η απάντηση όλων αυτών που επιλέγουν την νίκη από την φυγή είναι μία : μπορούμε. Αποδράσαμε από το κάδρο της χρεοκοπίας για την επόμενη τριετία, και αυτή είναι η πρώτη νίκη. Νίκη με κόστος, νίκη με θυσίες, αλλά νίκη. Αντιμετωπίζουμε το χρέος στο πλαίσιο μιας νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Αυτό από μόνο του είναι μια μεγάλη νίκη. Ο Γιώργος Παπανδρέου κατάφερε αυτόν τον χρόνο να κάνει το ελληνικό πρόβλημα χρέους ευρωπαϊκό. Η τρίτη μας νίκη, είναι η επαναφορά του αιτήματος της πραγματικής ανάπτυξης στο επίκεντρο. Μέσα σε ένα χρόνο είχαμε λοιπόν τρεις νίκες. Άρα ναι είμαι αισιόδοξος για τη συνέχεια, μπορούμε. Αν δεν είχαμε πάρει όλες αυτές τις δύσκολες αποφάσεις η πτώχευση θα ήταν προφανής.

με την αναπτυξιακή προοπτική όμως τι γινεται;

Η ανάπτυξη δεν διατάσσεται εν μια νυκτί και ας μην ξεχνάμε τι πέρασε η χώρα όλο αυτό το διάστημα. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος με συγκεκριμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες αλλά και αποφάσεις έχει βάλει τις βάσεις για το νέο πράσινο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας. Παράλληλα έχουμε έναν επενδυτικό νόμο που δεν στηρίζεται στην επιδότηση, στην υπερτιμολόγηση, στην αρπαχτή και το ρουσφέτι, αλλά στην δημιουργικότητα, την φαντασία και την διαφάνεια. Αν περάσουμε με επιτυχία τον σκόπελο του Μαρτίου, τον σκόπελο του χρέους, όλα τα φώτα θα πέσουν στην ανάπτυξη. Η γνώμη μου είναι ότι οι πολίτες, οι επιχειρήσεις και η πολιτεία, έχουν διαμορφώσει συναντίληψη και διαθέτουμε πια τα θεσμικά εργαλεία για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Να τελειώνουμε οριστικά και αμετάκλητα με ένα στρεβλό, αντιπαραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης με το οποίο η χώρα τελικά βόλευε την εσωστρέφεια της και την φοβικότητά της.

ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟΙΩΘΕΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ; ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ;

Το ΠΑΣΟΚ μιλούσε, μιλά και θα μιλά για την σύγχρονη ευρωπαική αριστερά όσο δίνει τη μάχη της προόδου. Όσο συγκρούεται με κατεστημένες αντιλήψεις και νοοτροπίες με στόχο την δικαιότερη κατανομή του πλούτου Όσο συγκρούεται με τα προνόμια των λίγων προς όφελος των πολλών. Αυτός είναι ο ορισμός της σύγχρονης αριστεράς. Δεν μπορεί να μιλά για αριστερά, όποιος συνεχίζει να δίνει μάχες οπισθοφυλακής, χωρίς να αντιλαμβάνεται τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται, χωρίς ουσιαστική αντιπρόταση, επενδύοντας στη δύναμη της αδράνειας και της φοβικότητας για το μέλλον. Δεν μπορεί να είναι πρόταση της αριστεράς σήμερα να γίνει η πλατειά Συντάγματος πλατεία Ταχιρ..

ΕΣΧΑΤΩΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ σενάρια ΓΙΑ πρόωρΕΣ εκλογΕΣ. Υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο;

Η χώρα έχει υποφέρει πολλά είτε από τους δογματισμούς είτε από τα κόλπα και τις μεθοδεύσεις του πολιτικού συστήματος. Απέναντι σε όλα αυτά υπάρχουν το Σύνταγμα, οι πολίτες και η κοινή λογική.

Είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχει λόγος πρόωρων εκλογών όταν δεν υπάρχει διακύβευμα. Όταν δηλαδή πας για εκλογές επειδή θεωρείς είτε ότι «τώρα κερδίζεις» είτε επειδή θες να δραπετεύσεις και να φορτώσεις σε άλλον την ευθύνη. Αν όμως μια χώρα καλείται να πάρει μεγάλες αποφάσεις που ξεπερνούν μια κυβερνητική θητεία και οι οποίες επηρεάζουν τις ερχόμενες γενιές τότε θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι ίσως απαιτείται ανανέωση της λαϊκής εντολής. Και στις δυο περιπτώσεις όμως αποφασίζει ο Πρωθυπουργός και μόνο ο Πρωθυπουργός. Δεν είναι απόφαση ούτε δικιά μου ούτε κανενός άλλου. Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει αναλάβει την ιστορική ευθύνη του απέναντι στη χώρα, στην κρισιμότερη ίσως χρονική συγκυρία από τον πόλεμο και μετά.. Δεν χρειάζεται υποδείξεις και νουθεσίες για το τι είναι συμφέρον για την πατρίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου