Ο Συνταγματάρχης τους «γράφει» όλους*

Με χίλιους δυο χαρακτηρισμούς μπορείς να «στολίσεις» το γιο του Καντάφι, Σαΐφ: Κατάπτυστος, κυνικός, αλαζόνας, κάθαρμα σκέτο. Δεν μπορείς, όμως, να πεις ότι δεν του κόβει. Το διάγγελμά του προκάλεσε ρίγη, είπε, όμως, αλήθειες με αποδέκτες εντός και εκτός Λιβύης.
Στους «μέσα», είπε το αυτονόητο όταν μιλούσε για εμφύλιο και ποταμούς αίματος: Ότι η Λιβύη, σε αντίθεση με την Τυνησία και την Αίγυπτο, δεν έχει ξεφύγει από την εποχή των φυλών, δεν έχει αναπτύξει την ταυτότητα του έθνους- κράτους, συνεπώς σε περίπτωση ανατροπής του ισχύοντος στάτους κβο οι φατρίες θα «σφαχτούν» για την εξουσία και το πετρέλαιο, διότι δεν θα μπορούν να τα μοιράσουν. «Τώρα κλαίτε για μερικές δεκάδες νεκρούς» είπε ο Σαΐφ, ο επονομαζόμενος και «πλέι-μπόι του Λονδίνου» (δίχως μια κουβέντα συμπόνιας γι’ αυτούς που χάθηκαν), «μετά θα κλαίτε για εκατοντάδες χιλιάδες».
Στους «έξω», είπε ότι αν «πέσει» ο πατέρας του θα έρθουν οι ισλαμιστές. Θα πείτε ότι αυτό το λένε όλες οι ηγεσίες της περιοχής, το έλεγαν και ο Μπεν Αλί και ο Μουμπάρακ. Ναι, αλλά η Λιβύη είναι πολύ διαφορετική από τους γείτονες: εξαιρετικά χαλαρές κρατικές δομές, στρατός οργανωμένος σε τάγματα με ονόματα για να μη γίνονται πραξικοπήματα, πολλά κλαν. Μόνο ένα συνεκτικό στοιχείο υπάρχει σ’ όλα αυτά, το οποίο μπορεί να αποτελέσει δύναμη πολιτικής: Η κοινή θρησκεία, δηλαδή το Ισλάμ.
Ήδη, ο πιο γνωστός ιεροκήρυκας στον αραβικό κόσμο, Γιούσεφ Καραντάουϊ που προπαγανδίζει τη σαρία, εξέδωσε φετφά θανάτου για τον Καντάφι, λέγοντας ότι «προσωπικά αναλαμβάνω την ευθύνη ενώπιον του Αλλάχ γι’ αυτήν την φετφά».
Επίσης, φανατικοί μουσουλμάνοι υποστηρίζουν ότι εγκαθίδρυσαν ισλαμικό εμιράτο στην περιοχή της Μπάρκα (βορειοδυτική Λιβύη), κάτι που έκανε τον Σαΐφ να βγάλει αφρούς και να «μπλέξει» στο διάγγελμά του ακόμη και την… Κρήτη! «Τι νομίζετε, δηλαδή», είπε, «ότι η Δύση και το ΝΑΤΟ θα δεχτούν ισλαμικό εμιράτο σε απόσταση μισής ώρας από την αμερικανική βάση στην Κρήτη; Τους πολεμούν στο Αφγανιστάν και θα τους αφήσουν εδώ»;
Ίσως να μην τους αφήσουν. Όπως και οι «μέσα» πιθανότατα δεν θ’ αφήσουν τον Καντάφι να συνεχίσει για πολύ να παραλογίζεται. Ο συνταγματάρχης έχει περάσει τον Ρουβίκωνα. Όταν σηκώσεις μια φορά τα βομβαρδιστικά κατά του λαού σου, θα τα σηκώσεις ξανά και ξανά. Είσαι δολοφόνος, δεν μπορείς να βρεις αλλού καταφύγιο, το διεθνές δικαστήριο σε περιμένει. Το ξέρεις και το ξέρουν. Ή εσύ ή αυτοί. Αν πέσεις στα χέρια τους, ξέρεις καλά, ότι θα σε κρεμάσουν με τους γιους σου στην «Πράσινη Πλατεία». Άρα, συνεχίζεις να δολοφονείς μέχρι τελικής πτώσεως… που, ίσως, έρθει από το χέρι του πιο έμπιστου της φρουράς σου που επέλεξε να υπακούσει το φύλαρχό του κι όχι εσένα.
*Δάνειο και παράφραση ο τίτλος από το «Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει» του Μάρκες.

Μαρία Καρχιλάκη